Ellen en ik gaan elke week samen op schrijfavontuur. Wat we allemaal meemaken, schrijven wij in een soort briefwisseling naar elkaar. In deze nieuwe brief vertel ik onder andere over mijn manuscript…
Brief 171 – 19 september 2023
Hoi Ellen,
Het was heel leuk om vorige week weer een brief van jou te ontvangen. Nu ben ik weer een beetje op de hoogte van jouw belevenissen van de afgelopen maanden.
Twee weken verder
Inmiddels zijn we alweer twee weken verder sinds mijn vorige brief. Wat kan er altijd weer een hoop gebeuren in die tijd. Zo is het schooljaar inmiddels alweer twee weken bezig (bij ons) en heb ik weer mijn werkende leven moeten combineren met al mijn persoonlijke plannen en activiteiten.
Onrustige start
De start van een schooljaar is altijd weer even wennen, maar die van mij was dit jaar een erg onrustige start. Mijn duo kon helaas na de eerste lesdag, door omstandigheden, niet meer voor de klas en zelf werk ik maar twee dagen in mijn groep. Je kunt je voorstellen dat het niet de start was, zoals we (duo, klas en ikzelf) allemaal hadden gehoopt. Vorige week heb ik daarom zelf een extra dagje in mijn groep gedraaid en het zag er naar uit dat dit wellicht een vastere, tijdelijke oplossing moest worden, maar gelukkig is er een vaste oplossing gevonden.
Hierdoor kan ik weer gewoon mijn twee-om-drie-dagen-werken ritme in en heb ik deze week fijn drie dagen vrij. Nu kan ik al mijn plannen weer oppakken, want hiervoor ontbrak gewoonweg de tijd en energie de afgelopen twee weken.
Manuscript is af!
De tijd en energie die ik nog wel had, heb ik in het afmaken van mijn manuscript gestoken. En ik kan je eindelijk zeggen: het is af!!! Voor zover een manuscript ooit écht af kan zijn… 😉
De laatste puntjes staan op de i en het verhaal heeft een passend einde gekregen. Mét een bruggetje naar een volgend avontuur… Ik hoop dat ook niet alleen een boekcontract voor dit verhaal te krijgen, maar ik wil graag met een reeks aan de slag. Daar heb ik al ideeën genoeg voor…
Synopsis en mail
Na het afmaken van het manuscript, heb ik gestoeid met de synopsis. Het was mijn missie om mijn verhaal en alles wat de uitgever moet weten om nieuwsgierig te worden, in één A4-tje te zetten. Hierdoor wordt het niet afschrikwekkend lang en toon ik ook gelijk dat ik alles pakkend kan samenvatten. En ook dat is gelukt.
Zondag heb ik mij vervolgens nog gestort op een goede mail, waarin ik ook nog een beetje informatie over mezelf kwijt kon. Dit was dan ook gelijk de laatste horde die ik moest nemen.
Naar de uitgever
Gisterochtend, maandag, zat ik achter mijn laptop om de mail te versturen naar de uitgever. Alles stond al klaar… en opeens kwamen de zenuwen. Ik snapte er heel even niks van. Het verhaal zit heel goed in elkaar en ik heb er ook echt een goed gevoel bij. Toch werd ik opeens een beetje zenuwachtig. Maar dat is natuurlijk ook helemaal niet zo gek, bedacht ik mij al heel snel. Het is niet niks om je boekenkindje uit handen te geven met het idee dat andere mensen daar opeens van alles van gaan vinden en over gaan zeggen.
Ik heb mij over deze gezonde spanning heen gezet en snel op “verzenden” geklikt, voordat de twijfel kon toeslaan. Een kriebel ging door mijn buik terwijl ik naar mijn verzonden mailtje keek – ik heb natuurlijk wel twee, drie keer gecheckt of hij echt verzonden was, haha.
Afwachten geblazen
En nu is het duimen draaien en afwachten geblazen. Dat is altijd lastig, zoals je zelf ook wel weet. Eigenlijk wil je het liefst direct een antwoord, maar dat is onmogelijk en totaal niet realistisch. Als je normaalgesproken een manuscript naar een uitgever stuurt, kom je op de welbekende slushpile en moet je meestal een paar maanden geduld hebben.
Gelukkig kom ik nu niet op de slushpile, omdat ik het direct mocht toesturen, maar ik ben wel afhankelijk voor wanneer er tijd is om naar mijn verhaal te kijken. Het is dus echt: geduld hebben. Zodra ik meer kan vertellen, zal ik dat zeker doen…
Alle andere creatieve bezigheden
Gelukkig heb ik in de tijd dat ik moet wachten nog genoeg andere leuke dingen te doen. Zo ben ik de afgelopen week vooral bezig geweest met digitaal tekenen. Ik heb mijzelf een Apple Pencil cadeau gegeven. Een tijdje geleden heb ik al eens eerder geprobeerd digitaal te tekenen, met een tekentablet, maar dat werkte voor mij helemaal niet. Ik moest die tablet namelijk aan mijn laptop hangen en moest op mijn laptopscherm kijken wat mijn krabbels op de tablet deden. Er zijn mensen die dit kunnen, maar ik niet. Nu ik sinds kort een nieuwe Ipad heb, kan ik eindelijk met Procreate aan de slag.
Het is wel even wennen hoor, dat digitale tekenen. Ik heb diverse tutorials gevolgd om te ontdekken wat de app allemaal kan en hoe het werkt. Het lukt steeds beter… Op mijn Instagram heb je misschien al een paar tekeningen langs zien komen. Nu kan ik met Sandy’s Creaties ook aan de slag met digitale producten of digitaal getekende producten. Je begrijpt vast wel dat er alweer een heleboel nieuwe ideeën in mijn hoofd zitten, haha.
Cursus
Ik ben even niet meer bezig geweest met de cursus van Marion, want mijn manuscript had even prioriteit, maar waarschijnlijk ben ik in mijn volgende brief wel weer een stuk verder. Grappig trouwens dat jij haar weleens hebt ontmoet. Het lijkt mij een heel enthousiaste vrouw.
Wat leuk trouwens dat jij ook weer met een nieuwe cursus bent begonnen – inderdaad ook iets wat we gemeen hebben, hihi. Gezondheidscoach klinkt interessant. Ik vind het wel wat voor jou. Net als die vorige cursus, of opleiding volgens mij, staat ook deze in het teken van mensen kunnen helpen, iets wat bij jou past. Ik ben dan ook heel benieuwd wat je ervan gaat vinden.
Lekker bezig
Jij bent ook lekker bezig, las ik in jouw brief. Superleuk dat er twee verhalen van jou in twee verschillende bundels komen. Een goede schrijfwedstrijdscore… En leuk dat je met een Alice in Wonderland verhaal bezig bent. Het klinkt als een groter project, maar dat is ook leuk.
Daarnaast ben je ook goed bezig met je podcast. Ik vind het heel stoer dat jij met Henk een live opname hebben gedaan. Dat is nou iets wat we zeker níet met elkaar gemeen hebben, haha. Jij bent volgens mij wel een podiumbeest en vindt het heel leuk en ik ben meer het type dat in de zaal zit. Als je mij op een podium ziet, dan weet je dat ik geen andere keuze had, haha.
Ik kan trouwens nog veel meer schrijven, maar ik zie dat de brief al behoorlijk lang is geworden. De rest wordt dus vervolgd… 😉
Tot snel weer!
Liefs, Sandy
Wil je weten wie Ellen is? Ellen Kusters heeft haar eigen website: Ellens schrijfavonturen. Daar kun je nog meer enthousiaste verhalen vinden. Ga maar snel kijken!
Deze brief is onderdeel van een briefwisseling. De start van de briefwisseling vind je hier op de website.
Volg je mij al via Facebook, Instagram en Twitter?
Dit artikel bevat één of meerdere affiliate links.
Foto: eigen foto, gemaakt in Canva
