Ellen en ik gaan elke week samen op schrijfavontuur. Wat we allemaal meemaken, schrijven wij in een soort briefwisseling naar elkaar. Deze keer vertel ik Ellen over mijn eerste indruk van het nieuwe avontuur dat wij allebei zijn aangegaan en over de vraag of ik toch op zoek ga naar een uitgeverij.
Brief 123 – 5 april 2022
Hoi Ellen,
Ik heb weer van jouw brief genoten. Het enthousiasme spatte er vanaf. Altijd leuk om te lezen wat jou bezig houdt.
Ons nieuwe avontuur
Vorige week schreef jij over de start van een nieuw avontuur. We zijn namelijk allebei in een nieuwe training gestapt: de Selflove Mastery. Sinds ik door jou in aanraking ben gekomen met Kim Munnecom ben ik fan. Ik vind het leuk en interessant hoe zij over dingen praat in bijvoorbeeld haar podcasts. En na het volgen van haar training Weightloss Mastery weet ik ook dat haar manier van teachen goed bij mij past. Ze heeft een bepaalde manier van bevlogenheid die aanstekelijk werkt, in ieder geval bij mij. Maar waarschijnlijk hoef ik jou dat niet uit te leggen.
Toen ik begreep dat zij bezig was met het lanceren van deze nieuwe training Selflove Mastery was ik gelijk geïnteresseerd. Toch was er wel dat stemmetje in mijn hoofd dat allerlei dingen riep. Zoals: Waarom zou je daar nou aan meedoen? Is het niet te duur? Wat denk je nou precies te gaan leren? Is alles niet gewoon goed zoals het nu is? Misschien ken je dit soort stemmetjes wel. Kim noemt het altijd zo leuk dat dit je ego is, die vooral alles wil laten zoals het nu is, lekker veilig, bekend.
Waarom meedoen?
Maar waarom ik dan toch ga meedoen? Ik ben nu ongeveer 1,5 jaar bewust bezig met persoonlijke ontwikkeling. Inmiddels ben ik ervan overtuigd dat je nooit uitgeleerd bent. Vroeger was ik erg onzeker en vond dingen allang best zolang de aandacht maar vooral niet op mij gevestigd werd. Dat was ik gewend, dat kende ik. Gelukkig heb ik daarin inmiddels al flinke stappen gezet, want dat hoort een stukje bij opgroeien en ouder worden (levenservaring). Ook heb ik stappen gezet sinds ik actiever en vooral bewuster bezig ben met de wet van aantrekking. Maar toch ben ik er nog niet.
Er zijn nog altijd van die overtuigingen waarvan ik nu weet dat die mij niet dienen. Ideeën die op één of andere manier in mijn hoofd zitten. Even een paar voorbeelden:
-Graag iets goeds willen doen voor een ander. En daar is op zich niks mis mee, tenzij het ten koste gaat van jezelf.
-Bang om dingen fout te doen, want wat zullen mensen daarvan denken. Terwijl ik heel goed weet dat fouten maken menselijk is en ik er maling aan moet hebben wat mensen van mij denken. Wat zij denken over mij, zegt namelijk helemaal niks over mij, maar juist meer over hen. Iets wat ik wel weet, maar stiekem toch best moeite mee heb.
-Het lastig vinden om “nee” te zeggen, met weer dezelfde reden: wat zullen mensen daarvan denken? Terwijl ik inmiddels ook weet: “nee” zeggen tegen een ander, is “ja” zeggen tegen jezelf.
Eerste indruk van de Selflove Mastery
Inmiddels hebben we de eerste week erop zitten. Ondanks dat je zelf de tijd in mag delen, wil ik toch elke week een module doen. Dat betekent dat ik module 1 erop heb zitten. Mijn eerste indruk is dat ik heel blij ben dat ik deze training ben gaan doen. Wat een interessante stof is het toch. Deze 1e module is vooral bedoeld voor bewustwording. Nou, dat is gelukt ?.
Kim heeft de opdracht zo geformuleerd dat je echt goed moet nadenken. Er is geen ontsnappen aan. Ook vond ik het confronterend, omdat ik toch van mening was (en nog steeds ben hoor) dat ik al flinke stappen gemaakt heb. Door mijn antwoorden op verschillende vragen, moet ik toch tot de conclusie komen dat er ook nog héél veel stappen gemaakt kunnen worden, hihi. Maar dat geeft niet. Daar heb ik dus nog een mooie training voor te gaan. Wie weet waar deze ons gaat brengen.
Ik ben trouwens ook heel benieuwd naar jouw eerste indruk en ervaringen.
Mijn proeflezers
Ik wil je natuurlijk ook nog vertellen hoe het ervoor staat met mijn manuscript/boek. In mijn vorige brief vertelde ik dat mijn zoon ook eindelijk mijn verhaal zou gaan lezen. Nou, hij heeft het uit. Toen ik vroeg wat hij ervan vond, was het antwoord: wel leuk, wel geinig. Een “man” van veel woorden dus, haha. Ook vertelde hij dat hij mijn verhaal op de verhalen van “De Vijf” van Enid Blyton vond lijken, waarvan ik weet dat hij fan is. Het was avontuurlijk, zei hij. Stiekem toch nog een groot compliment dus…
Mijn andere proeflezer heeft het ook uit en vond het superleuk en heel avontuurlijk. Het verhaal hoefde niet verbeterd te worden, want het was helemaal goed. Superfijn om te horen!
Verder heb ik ook nog spontaan feedback gekregen van een volwassen lezer. Erg waardevol, omdat een volwassene natuurlijk ook met andere ogen naar een verhaal kijkt. Zij vond het gelukkig ook leuk en avontuurlijk. Verder had ze nog goede tips, waar ik zeker wat mee kan. Een volwassen kijk op het probleem dat ik voor mijn hoofdpersonen heb gecreëerd, zeer waardevol. Ik had als schrijver vooral een probleem nodig voor mijn drieling en dat is gelukt en natuurlijk los ik dat ook weer op in het verhaal, zoals het hoort ?. Toch is het verstandig dat ik hier en daar nog wat aanvullingen doe, om het wat sympathieker te maken, haha.
Zelf uitgeven of toch op zoek naar een uitgeverij?
Ik heb het al maanden (of nog langer) over het zelf uitgeven van mijn boek. Jij en ik weten allebei hoe ingewikkeld de zoektocht naar een uitgever is. De kans dat je als onbekende schrijver bij een uitgeverij terecht komt, is erg klein, onmogelijk haast. Na het afronden van een ander manuscript heb ik het al geprobeerd, maar kreeg de ene afwijzing na de andere, als ik al iets hoorde. Daarom had ik bij dit nieuwe manuscript besloten het niet eens te proberen. Tegenwoordig zijn er zoveel mensen die het zelf doen, dus waarom zou ik dat ook niet doen.
Wat nou als het wél lukt?
Toen ik vorige week met mijn schrijfvriendin aan het kletsen was over schrijven en onze verhalen, hadden we het opeens over uitgeverijen. Toen begon het bij mij te ‘borrelen’. Ik had bij voorbaat de handdoek al in de ring gegooid, maar waarom eigenlijk? Ik durf oprecht te zeggen dat dit verhaal beter is, zeker na de hulp van een goede redacteur. Waarom zou ik het niet gewoon proberen? Wat nou als het wél lukt?
Ik heb dus besloten mijn manuscript toch naar uitgeverijen op te gaan sturen. Het zelf uitgeven kan namelijk altijd nog. Laat ik dat gewoon plan b noemen, maar eerst voor plan a gaan. Hoe gaaf zou het zijn als het lukt?
Hier wil ik het voor nu bij laten, want de brief is al veel te lang geworden. Ik ben benieuwd naar jouw antwoord.
Tot snel!
Liefs, Sandy
Wil je weten wie Ellen is? Ellen Kusters heeft haar eigen website: Ellens schrijfavonturen. Daar kun je nog meer enthousiaste verhalen vinden. Ga maar snel kijken!
Deze brief is onderdeel van een briefwisseling. De andere brieven vind je hier op de website.
Volg je mij al via Facebook, Instagram en Twitter?
Dit artikel bevat één of meerdere affiliate links.
Foto: bewerkte foto van Unsplash
