Ellen en ik gaan elke week samen op schrijfavontuur. Wat we allemaal meemaken, schrijven wij in een soort briefwisseling naar elkaar. In deze nieuwe brief vertel ik over mijn eigen boeken die echt overal liggen.
Brief 141 – 1 november 2022
Hoi Ellen,
Wat is het fijn om na onze korte break weer terug te zijn en vorige week jouw brief weer te kunnen lezen. Met daarin weer een heerlijk stukje herkenning. Zo leuk altijd!
Boekenverzameling
We delen en ontdekken het vaker: we lijken in een heel aantal opzichten best wel op elkaar. Daarom moest ik hard lachen toen ik vorige week jouw foto langs zag komen van de stapels boeken. Zo herkenbaar weer! Ik heb ook overal in mijn huis van die stapels liggen. De ene wat groter dan de ander, maar toch. Ze liggen bij mij ook naast mijn bed, op de hoek van de bank, op de hoek van de kast, in een mandje naast de kast, soms op de trap en vooral op zolder. En zelfs mijn zoon heeft zo’n stapeltje naast zijn bed liggen.
Eerlijk is eerlijk; waarschijnlijk zouden een aantal stapeltjes er niet liggen, als ik op zolder meer ruimte zou hebben in mijn boekenkasten. Ja, je leest het goed; kasten, meervoud. Ondanks de DRIE boekenkasten op zolder – waar de boeken al in twee lagen voor elkaar staan – heb ik nog steeds overal boeken liggen. Waarschijnlijk kun je dus wel concluderen dat ik gewoon teveel boeken heb, hihi.
Boekenkast op kleur
Ik droom net als jij van een boekenwand waarbij de boeken op kleur staan. Regelmatig zie ik van die plaatjes langskomen op Instagram en dan gaat mijn boekenhart sneller kloppen. Wel denk ik dan altijd dat ik mij waarschijnlijk suf zoek naar een bepaald boek, maar goed, dat mag de pret niet drukken.
In ons oude huis hadden we een grote zolderkamer en toen had ik mijn boekenkasten naast elkaar staan. Ze waren toen, en nu nog steeds, gesorteerd op genre. Eentje met feelgoodboeken, eentje met kinderboeken en eentje met de rest (en dat zijn vooral actie- en thrillerboeken). Nu wonen we echter in een hoekhuis en kunnen ze gewoon niet meer naast elkaar. Ze staan nu in een soort bibliotheekopstelling. Dat werkt ook, maar minder leuk voor het oog.
Boekentrolley
Voor de stapels boeken in mijn woon- en slaapkamer wil ik misschien van die leuke trolleys kopen. Dat heb ik wel eens gezien. Daar passen ze waarschijnlijk wel in en het staat in ieder geval leuker dan van die stapels.
Edelstenen
Even iets heel anders. Jij schreef in jouw brief over onze vakanties. Op social media had jij al wat dingen gezien en je vertelde dat jij altijd langs “mijn” edelstenenwinkeltje komt als je naar de bioscoop gaat. Grappig om te lezen hoe klein de wereld dan af en toe kan zijn. Leuk!
Over edelstenen gesproken… Zoals je weet ben ik momenteel met mijn opleiding aromatherapie bezig en ga ik zeker niks nieuws beginnen tot die af is. Eerst afmaken, voordat ik aan iets nieuws begin… Toch heb ik wel al iets op het oog; edelstenentherapie. Dat sluit perfect aan bij waar ik nu mee bezig ben met mijn nieuwe account “Sandy’s Geurcreaties en Kristallen”.
Edelstenen hebben mij altijd al aangetrokken en ik kan echt uren in zo’n winkeltje rondsnuffelen. Hoe gaaf is het dan om daar ook meer van te leren? Dan kan ik die kennis gebruiken en combineren. Etherische oliën en edelstenen kunnen elkaar namelijk perfect aanvullen. Dus wie weet… Ik houd je op de hoogte.
Geen vakantie
Vet balen dat jullie vakantie niet doorging. Ik vind het knap zoals je schrijft dat dingen soms anders lopen dan verwacht en dat je het dan het beste gewoon kunt accepteren. Toch moet dit niet makkelijk zijn. Ik hoop dat het in december wel gaat lukken. Ik duim met jullie mee!
Schrijven
Het is dus niet gelukt om een verhaal voor de schrijfwedstrijd in te leveren, maar dat vind ik helemaal niet erg. Een nieuwe kans komt vanzelf wel weer. Dit was hem gewoon niet voor mij, blijkbaar.
Vandaag is het 1 november en is NaNoWriMo officieel weer van start gegaan. Dit jaar heb ik besloten om niet mee te doen. Ik heb even geen zin in die dagelijkse stress om zóveel te moeten schrijven. Wel heeft het mij aan het denken gezet over schrijven. Ik merk aan mijzelf dat ik een beetje in een soort schrijfdipje zit. Niks ernstigs, maar ik ben er gewoon even niet zo mee bezig. Toch vind ik dit wel jammer en zou iets als NaNoWriMo mij wel aan het schrijven hebben gekregen.
Verhaal van de maand
Langzaam begint het idee van een “Verhaal van de maand” weer een beetje te borrelen in mij. Je weet vast nog wel dat ik twee jaar geleden een aantal maanden een verhaal heb geschreven – elke dag een stukje. Dat vond ik heel leuk om te doen, maar na een paar maanden had ik even geen zin meer in het elke dag “moeten” schrijven/posten. Toch lijkt het mij leuk om er weer eens eentje te gaan schrijven. Wat denk jij? Zou er weer animo zijn in het meedenken? Het zou in ieder geval een goede manier zijn om uit het schrijfdipje te komen.
Genieten van het proces
Jij eindigde jouw brief vorige week met de wijze woorden dat we moeten “genieten van het proces”. Ik besef niet altijd dat we al heel goed bezig zijn, maar dat is zeker zo. Als ik terugkijk naar de afgelopen paar jaren heb ik, en jij ook, enorm veel geleerd en sta ik ook anders in het leven.
Ik heb het idee dat ik wat minder geleefd word en in de waan van de dag zit. Nu ben ik ook bewuster aan het leven en alle zelfontwikkeling helpt daar echt bij. Leuk dat wij naast het schrijven ook allebei hiermee bezig zijn. We doen het niet alleen!
Tot zover mijn brief van deze week en tot snel weer!
Liefs, Sandy
Wil je weten wie Ellen is? Ellen Kusters heeft haar eigen website: Ellens schrijfavonturen. Daar kun je nog meer enthousiaste verhalen vinden. Ga maar snel kijken!
Deze brief is onderdeel van een briefwisseling. De andere brieven vind je hier op de website.
Volg je mij al via Facebook, Instagram en Twitter?
Dit artikel bevat één of meerdere affiliate links.
Foto: eigen foto
