Ellen en ik gaan elke week samen op schrijfavontuur. Wat we allemaal meemaken, schrijven wij in een soort briefwisseling naar elkaar. Deze keer geef ik onder andere een update over mijn manuscript.
Brief 121 – 22 maart 2022
Hoi Ellen,
Hier ben ik dan weer met een nieuwe brief. Je moest er even een weekje langer op wachten dan de bedoeling was, maar gelukkig vond je dat niet erg.
Een kink in de kabel – de griep
De reden dat je wat langer moest wachten, was dat ik een zware griep te pakken had (zoals jij natuurlijk al wist, maar de rest van de lezers nog niet ?). Het is lang geleden dat ik het op deze manier had. Na de vorige keer heb ik besloten dat ik mijzelf daar tegen zou proberen te wapenen door de jaarlijkse griepprik te halen – een voordeel van werken in het onderwijs. Dat gaat al een paar jaar goed, maar dit jaar dus even niet.
De geweldige uitvinding die Netflix heet
Ik wil hier geen reclame gaan maken hoor, maar wat was ik vorige week extra blij met Netflix. Ik heb gewoon in een week tijd een hele serie gebingewatcht. Het leuke is ook dat deze serie gebaseerd is op een boek. Daar houd ik altijd wel van. Alhoewel ik normaal dan wel graag eerst het boek wil lezen, maar dat loopt soms even anders. Welke serie ik gekeken heb? Het was “Anne with an E”. Ik houd altijd wel van series die zich in die oude tijd afspelen.
Heb jij trouwens ook wel eens, wanneer je een serie kijkt, dat je dan denkt dat jouw verhaal het ook zo goed zou doen op een scherm? Of is dat alleen maar mijn fantasie die dan met mij aan de haal gaat, haha? Het boek dat ik dit jaar wil gaan uitgeven, zou erg geschikt zijn om te verfilmen. Het is echt zo’n avonturenverhaal dat ook nog eens goed te verdelen is in kleine stukjes – voor een echte kinderserie. Ach, a girl can dream ?…
Hoe staat het nu eigenlijk met dit manuscript?
Over het manuscript gesproken, haha. Zoals ik in mijn vorige brief vertelde, heb ik het uitgeprint. Ook heb ik het inmiddels een eerste keer doorgelezen en heb al wat dingen ontdekt die niet meer kloppen. Eén van die fouten kwam inderdaad door het verschuiven van hoofdstukken, waar ik al een beetje bang voor was, maar dat geeft niet. De fout is ontdekt. Andere ‘fouten’ zitten meer in het feit dat mijn verhaal door het vele schrappen hier en daar wel heel kort door de bocht is. Overbodige stukken zijn er terecht uitgehaald, maar nu mist het op sommige plekken echt wel wat. De kunst is nu om goede tekst toe te gaan voegen. Het moet dus niet overbodig zijn, maar juist een perfecte aanvulling. Hiervoor ben ik het manuscript nog een keer aan het lezen en in de kantlijn aantekeningen aan het maken.
Proeflezer
Ook vertelde ik dat mijn manuscript naar de laatste jeugdige proeflezer zou gaan. Dat is gelukt. Ik heb nog niet heel veel gehoord en ik weet ook nog niet of hij het boek al uit heeft. Toch heeft hij, toen ik hem vorige week zag, mij even kort ingefluisterd dat het boek leuk is. Dat was al heel fijn om te horen. Volgende keer hoor ik misschien wel meer.
Toch nog een extra proeflezer voor mijn manuscript
Misschien heb ik het wel eens gezegd, maar wij zijn hier in huis echte boekenwurmen. Mijn oudste heeft het van mijn man en mij overgenomen en zelfs de jongste – die net in groep 3 heeft leren lezen – vindt het helemaal leuk om te doen. Heerlijk is dat!
Ondanks het feit dat mijn oudste zoon, nu net 11 jaar geworden, bijna alles leest wat los en vast zit, bleef hij stug weigeren om mijn boek te lezen. Hij wilde gewoon niet. Ik weet niet echt waarom (alhoewel ik wel een vermoeden heb – iets met niet tegen zijn moeder durven zeggen als hij het helemaal niks vindt, haha) en ik heb het vaker geprobeerd, maar ik had het al opgegeven. Vertelde hij mij zondag opeens dat hij mijn verhaal wil lezen. Happy mama hier. Ik vind het superleuk! Nu maar hopen dat hij het ook leuk vindt ?.
Lente
Ik wil mijn brief afsluiten met het melden dat ik zo blij ben dat het nu echt lente is. Je hebt van die echte wintermensen, maar daar hoor ik niet bij. Ik houd van de lente! Het jaargetijde waarin de zon krachtiger wordt, dat de natuur groen wordt, dat de bolletjes boven de grond komen en het moment dat je je winterjas voor langere tijd weer op kunt bergen. Heerlijk vind ik dat!
Wat ik ook fijn vind, is dat de lente veel mensen weer blij en vrolijk maakt. Het idee dat we de koude en soms wat sombere winter achter ons hebben gelaten en dat we richting de zomer gaan… Wie wordt daar niet blij van? Ik in elk geval wel. En jij hopelijk ook…
Tot zover weer mijn brief van deze week.
Geniet van het prachtige weer en tot snel weer!
Liefs, Sandy
Wil je weten wie Ellen is? Ellen Kusters heeft haar eigen website: Ellens schrijfavonturen. Daar kun je nog meer enthousiaste verhalen vinden. Ga maar snel kijken!
Deze brief is onderdeel van een briefwisseling. De andere brieven vind je hier op de website.
Volg je mij al via Facebook, Instagram en Twitter?
Dit artikel bevat één of meerdere affiliate links.
Foto: bewerkte foto van Unsplash
