Het doel om 50.000 woorden te schrijven

Eens in de zoveel tijd kom je iemand tegen die hetzelfde pad bewandelt. Het is dan erg mooi dat je samen op avontuur kunt gaan. In dit geval op schrijfavontuur. Op een aparte pagina op deze website kun je lezen over de schrijfavonturen die ik samen met Ellen beleef. Wat we allemaal meemaken, schrijven wij in een soort briefwisseling naar elkaar. Dit keer schrijf ik over het doel om 50.000 woorden te schrijven. Het is een reactie op Ellens vorige brief.

Brief 22 – 19 november 2019

Hoi Ellen,

Het is weer tijd voor een brief van mij. En weet je waar ik net toevallig achter kwam? We zijn inmiddels alweer een half jaar bezig met onze inspirerende briefwisseling. Wel een mini-jubileumpje, toch? ? En dan te bedenken dat we elkaar nog steeds niet in ‘real life’ hebben gezien. Best een unieke situatie, haha.

NaNoWriMo

Jij vroeg hoe het met mijn verhaal voor NaNoWriMo gaat en of ik nog een beetje op schema lig. Nou, misschien heb je inmiddels mijn blog daarover gelezen en is dit een beetje dubbelop, maar goed.

Het gaat goed met mijn verhaal. Mijn avontuurlijke drieling is momenteel in de Middeleeuwen, jaja ze kunnen door de tijd reizen, en moeten daar een probleem oplossen. Ik merk tijdens het schrijven wel dat mijn voorbereiding misschien wat te wensen over heeft gelaten. Misschien omdat ik het gewoon voor het eerst doe of misschien dacht ik dat het genoeg was. Of misschien heb ik het mijzelf iets te lastig gemaakt doordat ik in tegenstelling tot deel 1, waar dit verhaal een vervolg op is, niet zomaar van alles kan verzinnen, omdat ik aan een tijdsbeeld vast zit. Ik weet het; het was mijn eigen idee, maar toch… Toch zeg ik wel dat het goed gaat met mijn verhaal. De jongens zitten goed op schema. In tegenstelling tot mijn persoontje, haha.

Achter lopen op schema

Zoals jij zelf ook wel weet, moet je elke dag 1667 woorden schrijven om aan het einde het doel van 50.000 woorden te kunnen halen. Inmiddels heb ik door een kleine kink in de kabel, mijn jongste is de afgelopen week ziek geweest, een heel aantal dagen mijn doel niet kunnen halen. Resultaat: een grote achterstand. Maar ik laat mij koppie nog niet hangen hoor, daarvoor is deze schrijfuitdaging veel te leuk. Wel heb ik uitgerekend dat ik vanaf nu 2323 woorden per dag moet schrijven om alsnog mijn doel te halen. De kans om het te halen is dus wel kleiner geworden, maar ik blijf het gewoon proberen.

Mijn doel kunnen halen zonder NaNoWriMo te halen

Huh? Hoor ik je denken. Hoe zou je nu je doel kunnen halen zonder het doel van 50.000 woorden te halen? Dat kan best hoor. Ik had mijzelf namelijk een aantal doelen gesteld, heel stiekem, en die doelen hadden niet allemaal wat te maken met het aantal woorden.

Ik had mijzelf voorgenomen om:
– een eerste versie te schrijven van een nieuw kinderboek. Gelukkig zijn kinderboeken een heel stuk dunner dan de gemiddelde roman. Als ik dus de 25.000 woorden al zou halen, dan heb ik waarschijnlijk die eerste versie af. En dan zou ik dit eerste doel al hebben behaald.
– een aantal lessen voor mijn schrijfcursus te schrijven. Dit is een doel dat ik nog steeds kan halen.
– de uitdaging van 50.000 woorden aan te gaan. Zolang ik nog steeds (bijna) elke dag mijn uiterste best doe om zoveel mogelijk woorden te schrijven, ben ik nog steeds goed bezig met deze uitdaging.
– de 50.000 woorden te halen. Oké toegegeven, dit doel kan nog best wel eens moeilijk gaan worden. Niet dat ik nu al wil zeggen ‘het is kansloos’, maar de uitdaging is in ieder geval een heel stuk moeilijker dan toen ik eraan begon. Maar wie weet…

Of moet ik mijzelf een nieuw doel stellen?

Door het achterlopen schoot ook de volgende gedachte door mijn hoofd: Zal ik voor mijzelf een nieuw doel stellen? Zal ik het doel op 25.000 woorden zetten?
Toch wil ik dit niet doen. Ik ken mijzelf namelijk wel een beetje. Ik ben iemand die een deadline nodig heeft. Als voorbeeld: afgelopen week moest ik over alle leerlingen in mijn klas een vragenlijst invullen. Daar had ik een week de tijd voor en wanneer heb ik het gedaan? Vrijdagmiddag na school. Dit is één voorbeeld, maar ik kan er veel meer noemen. Uitstelgedrag heet dat, geloof ik. Tegenwoordig komt het in 95% van de gevallen wel goed en red ik het precies op tijd.
Toen ik nog op de middelbare school zat, heeft deze eigenschap mij echter nog wel eens in de problemen gebracht. Je zou kunnen zeggen dat ik er inmiddels beter in ben geworden, haha.

Uitstelgedrag en het doel om NaNoWriMo te halen

Doordat ik weet dat ik goed ben in dingen op het laatste nippertje redden, wil ik het doel van 50.000 woorden voor NaNoWriMo nog helemaal niet opgeven. Wel heb ik in mijn achterhoofd een klein stemmetje dat mij er voor waarschuwt dat ik een achterstand van duizenden woorden echt niet even in de laatste dagen van de maand kan goedmaken. Het enige lichtpuntje is dat 30 november op een zaterdag valt. Lieve familie en vrienden, waarschijnlijk sluit ik mijzelf deze dag op en ben ik niet meer bereikbaar. En in het ergste geval smokkel ik de zondag erachteraan onder het kopje 31 dagen is tenslotte ook nog ‘in een maand’. Haha, we gaan het zien.

Tot zover weer mijn brief. En ik kijk gelijk al uit naar jouw reactie.

Spreek je snel weer!

Liefs, Sandy

Wil je weten wie Ellen is? Ellen Kusters heeft haar eigen website: Ellens schrijfavonturen. Daar kun je nog meer enthousiaste verhalen vinden. Ga maar snel kijken!

Volg je mij al via Facebook, Instagram en Twitter?

Dit artikel bevat één of meerdere affiliate links.

Foto: eigen foto

Delen is lief!