Ellen en ik gaan elke week samen op schrijfavontuur. Wat we allemaal meemaken, schrijven wij in een soort briefwisseling naar elkaar. Deze keer vertel ik over ‘schrijven kun je leren’.
Brief 57 – 15 september 2020
Hoi Ellen,
Het voelt zeker weer vertrouwd om elkaar elke week te vertellen over onze (schrijf)avonturen! Ik geniet elke keer weer van onze briefwisseling. Vandaag is het weer mijn beurt, hihi.
Uitgeven in eigen beheer
De afgelopen weken hebben we het hier uitgebreid over gehad. Jij zit midden in het proces. Of eigenlijk – je hebt het inmiddels al afgerond. En ik ga deze uitdaging in de toekomst misschien nog wel eens aan. Nu mijn schrijfcursus bijna afgerond is, komt het herschrijven van mijn manuscript weer dichtbij. En dan dus ook mijn hernieuwde zoektocht naar die welbekende traditionele uitgever…
Schrijven leren met een schrijfcursus
In mijn vorige brieven heb ik regelmatig gesproken over mijn schrijfcursus. De cursus waar ik, nu bijna drie jaar geleden, enthousiast aan begon. Ik had deze bewust gekozen, omdat ik in 48 lessen heel veel zou kunnen leren, omdat ik dan ook 48 verhalen moest schrijven. En ik heb inderdaad veel geleerd, dat durf ik wel te zeggen. Maar ik kan je inmiddels ook wel vertellen dat 48 lessen héél véél is. Het is niet dat ik het niet leuk vind om verhalen te schrijven, dat mag inmiddels wel duidelijk zijn, maar het verhalen moeten schrijven volgens bepaalde richtlijnen, dat werd op een gegeven moment echt ‘moeten’.
Het was zo’n beetje hetzelfde effect als die literatuurlijst op de middelbare school. Ken je die nog? Dan moest je een bepaald aantal boeken lezen, uit een bepaalde lijst (waar maar weinig echt leuke boeken op stonden) en volgens bepaalde criteria. Had jij dat ook? Ik kan je zeggen dat ik – een echte boekenwurm – opeens geen fan meer was van boeken lezen.
Dat kwam pas terug op de Ipabo. Ja, ik moest nog steeds boeken lezen, maar deze keer waren dat kinderboeken en waren er geen echte richtlijnen – voor zover ik mij kan herinneren en dat zegt denk ik wel genoeg. Mijn leesplezier kwam weer terug! Gelukkig maar, want het is zo leuk.
Nog één les
Inmiddels hoef ik nog maar één les! Ja, je leest het goed – nog één les. Tegen de tijd dat deze brief door al onze enthousiaste meelezers gelezen wordt, heb ik die laatste les waarschijnlijk al af en ingeleverd. Heerlijk idee is dat!
Eigenlijk zou ik deze laatste les afgelopen zondag hebben gedaan. Dat had ik tenminste in mijn mooie Purpuz Planner gepland, maar dat is niet ‘gelukt’. Niet dat ik er geen tijd voor had, maar misschien dat ik toch ergens nog niet wilde. Klinkt dat gek? Alsof iets mij tegenhield. Het betekent namelijk een einde aan een lange periode – een periode waarin ik kon leren, fouten kon maken en goede feedback kreeg. Als ik straks (lees: morgen ? ) klaar ben, kijkt er niemand meer met mij mee. Zal dat het zijn? Ik weet het niet. En toch kan ik ook niet wachten tot ik klaar ben…
Jouw schrijfopleiding
Misschien dat jij je in bovenstaande een beetje herkent? Jij hebt afgelopen week ook een lange schrijfperiode afgerond. Na zoveel jaar heb je volgens mij elke schrijfopleiding afgerond die de ‘Schrijfacademie’ te bieden heeft, als ik mij niet vergis. Toch? Wat een prestatie! Wat zal dat een trots gevoel geven!
En ben je voor nu dan echt klaar? Of heb je stiekem alweer iets nieuws op het oog? Ik ben eigenlijk wel benieuwd. Zelf betrap ik mij erop dat ik af en toe wel aan het rondkijken ben naar een andere cursus of misschien zelfs een opleiding. Wel heb ik mijzelf één ding beloofd – als ik een nieuwe cursus ga doen, dan eentje die niet zoveel lessen heeft. Haha! En misschien ook eentje die niet zoveel tijd geeft om het af te ronden, want dat is echt niet handig voor een uitsteller als ik. Ik heb een deadline nodig!
Schrijven leren op andere manieren
Jij geeft in jouw vorige brief al aan dat je van andere schrijvers ook zoveel kunt leren. En dat kan ook op zoveel manieren. Jij hebt ongetwijfeld veel geleerd van je schrijfmaatje met wie je nu een boek hebt uitgegeven in eigen beheer. En zij, op haar beurt, vast ook weer van jou. Dat kan haast niet anders. Ik ben ervan overtuigd dat je als schrijver altijd jezelf kunt verbeteren.
Zo leer ik heel veel van mijn schrijfvriendin die zelf al een aantal boeken heeft uitgeven. Zij kijkt regelmatig even met mij mee en geeft dan super goede tips waar ik echt veel aan heb. Ik heb gezien dat mijn verhalen zoveel beter worden hiervan. Ik kan dan ook niet wachten tot ze weer mee gaat lezen straks, tijdens het herschrijven.
Ik ben benieuwd naar je antwoord volgende week. Naar jouw nieuwe plannen. Want die zul je ongetwijfeld hebben na het afronden van je opleiding en nu je boek is uitgegeven.
Tot snel weer!
Liefs, Sandy
Wil je weten wie Ellen is? Ellen Kusters heeft haar eigen website: Ellens schrijfavonturen. Daar kun je nog meer enthousiaste verhalen vinden. Ga maar snel kijken!
Deze brief is onderdeel van een briefwisseling. De andere brieven vind je hier op de website.
Volg je mij al via Facebook, Instagram en Twitter?
Dit artikel bevat één of meerdere affiliate links.
Foto: eigen foto
Delen is lief!
