Ellen en ik gaan elke week samen op schrijfavontuur. Wat we allemaal meemaken, schrijven wij in een soort briefwisseling naar elkaar. Deze keer vertelt Ellen over een nieuwe term: multipotential. Wat dat precies is, lees je hieronder.
Brief 47 – 19 mei 2020
Hey Sandy,
Wat vliegt de tijd. Het is gewoon een jaar geleden dat we begonnen zijn aan ons gezamenlijke schrijfavontuur. Ik heb het idee dat we elkaar in dat jaar een stuk beter hebben leren kennen en dat terwijl we elkaar nog nooit in het ‘echt’ hebben gezien. Gek, hè?
WANNEER PLANNEN WERKELIJKHEID WORDEN
Het leuke van het maken en uitdenken van plannen is ze ook echt uitvoeren. En dat is ook meteen de valkuil: het ondernemen van actie, oftewel het zetten van die eerste stap.
Ik heb gemerkt en ook na het lezen van heel veel verhalen van anderen dat je gewoon moet beginnen. Het klinkt zo simpel en vaak is het dat ook. Alleen wanneer en hoe zet je nou die eerste stap?
MAAK ER EEN CONCREET STAPPENPLAN VAN
Als je een plan gaat opdelen in kleine stappen wordt het iets overzichtelijker en daardoor makkelijker om te beginnen. Hoor mij, de expert. Ik doe dat zelf ook heel vaak niet. Ik ben nog altijd veel meer van de impulsieve acties. Als ik het gevoel heb dat ik iets echt héél graag wil, dan lukt het me wel om die actie te ondernemen. Dan voelt het bijna ‘meant to be’. Jammer genoeg heb ik niet altijd van zulke dagen, haha.
Anyway, als je inzoomt op je idee, ontdek je waarschijnlijk dat het bestaat uit een aantal te nemen stappen. Wanneer je dat goed uitwerkt en ook inplant (en daar zit bij mij meestal het probleem ? ) dan kun je meteen beginnen en blijft het niet bij dat geweldige idee. Misschien is dat die daadkracht waar we het over hadden.
Ik denk overigens dat jij hierin beter bent dan ik. Waarom? Dat zal ik hieronder delen.
IK GOOI ER EEN NIEUWE TERM IN: MULTIPOTENTIAL
De titel van deze brief heeft ’t al verklapt. Ik wil deze term eens met je delen: multipotential.
Korte uitleg: het is iemand met meerdere passies, interesses, talenten, expertises, hobby’s en missies. Voor meer en uitgebreidere uitleg verwijs ik je graag naar een blog van Nikki Pommer. Ik plaats hier even de link: https://nikkipommer.nl/wat-is-multipotentialisme/
Een tijd terug kwam ik dit artikel van haar tegen en ik voelde meteen: JA, dit ben ik. Zo herkenbaar. Hoe vaak ik mensen hoor zeggen: Je moet echt een keuze maken, je op 1 ding focussen anders komt het nooit goed. En dan ging ik als een gek op zoek naar dat ene ding, terwijl ik dacht: ja, maar dan kan ik dus niet meer dit of dat. Het benauwde me enorm.
HERKEN JE JE HIERIN?
Misschien dat je na het lezen van het artikel ook zoiets hebt van: Ja, dat ben ik. Daar ben ik eigenlijk wel benieuwd naar.
Jaren heb ik gedacht dat het mijn roeping was om juf te zijn, maar dat gevoel raakte steeds verder naar de achtergrond en ik werd hoe langer hoe ongelukkiger in mijn werk. Je weet hoe het afliep: ik kreeg een burn-out en stopte na 20 jaar onderwijs met mijn werk als juf.
Tja, en dan moet je uitzoeken waar je goed in bent en wat je leuk vindt. Ik vond het maar moeilijk. Ik wist gauw genoeg dat schrijven me gelukkig maakte, maar spreken vind ik ook leuk en ik had steeds zoveel ideeën.
De opleiding aan de Schrijversacademie is de beste beslissing geweest die ik had kunnen maken. Ik kan mezelf nu in een rustig tempo het schrijfambacht eigen maken en in de tussentijd komen er ook allerlei andere leuke dingen op mijn pad. Ik heb besloten dat het oké is en dat dit blijkbaar mijn pad is.
JEZELF DE RUIMTE GEVEN OM TE DOEN WAT OP DAT MOMENT GOED VOELT
Voor de één klinkt dit als een paradijs, terwijl een ander misschien denkt: ja, je kunt gewoon niet kiezen of je weet niet wat je wilt.
Ik voel meer bij het eerste, maar dat had je waarschijnlijk al in de gaten.
Ik denk dat schrijven altijd bovenaan zal blijven staan, maar ik gun mezelf ruimte om te onderzoeken of ik nog meer passies heb, die ik kan uitbouwen of misschien kan combineren.
Met schrijven wil ik me ook niet richten op 1 genre, soms heb ik zin in een spannend verhaal, dan in een autobiografisch verhaal enz.
VOOR KINDEREN LASTIG OM OP JONGE LEEFTIJD TE KIEZEN
Nu ik dit schrijf, bedenk ik opeens: wat als we in de basis allemaal multipotentials zijn? Maar door druk en verwachtingen van anderen worden we, al vroeg in ons leven, ‘gedwongen’ om een keuze te maken welke richting je op wil.
Kinderen vinden zoveel dingen leuk en zijn vaak ook in veel dingen goed. Hoe gaaf zou het zijn wanneer we ons mogen en kunnen ontwikkelen op meerdere vlakken? Om onszelf een kans te geven door te groeien en ontwikkelen op steeds een nieuw terrein.
Kinderen moeten tegenwoordig al zo vroeg kiezen, dat het niet anders kan dan dat velen een ‘verkeerde’ keuze maken. Maar wat is verkeerd? Het kan toch gewoon zijn dat je na een bepaalde tijd uitgekeken bent op het werk dat je doet? Dat was bij mij in ieder geval zeker zo.
En weet je, daar is helemaal niks mis mee. Ik zie dit leven als een avontuur waarin je iedere dag leert en groeit. Altijd op dezelfde plek blijven, zorgt ervoor dat je stilstaat en het gevaar loopt ziek/ongelukkig te worden.
Hoe denk jij hierover? Of draaf ik te ver door? Daar ben ik namelijk ook een ster in, haha!
Ik ben benieuwd naar jouw mening en kijk uit naar je brief volgende week.
Liefs Ellen
Wil je weten wie Ellen is? Ellen Kusters heeft haar eigen website: Ellens schrijfavonturen. Daar kun je nog meer enthousiaste verhalen vinden. Ga maar snel kijken!
Deze brief is onderdeel van een briefwisseling. De andere brieven vind je hier op de website.
Volg je mij al via Facebook, Instagram en Twitter?
Dit artikel bevat één of meerdere affiliate links.
Foto: foto van Ellen Kusters
Delen is lief!
