Ellen en ik gaan elke week samen op schrijfavontuur. Wat we allemaal meemaken, schrijven wij in een soort briefwisseling naar elkaar. In deze nieuwe brief schrijf ik over de happy vibes die ik krijg van mijn nieuwe project.
Brief 225 – 25 maart 2025
Hoi Ellen
Wat leuk was het weer om vorige week jouw brief te lezen en te ontdekken wat jij hebt gedaan in onze mini break!
Ons winterverhaal
Nu ik deze brief schrijf is ons winterverhaal weer een stukje langer geworden sinds vorige week. Heerlijk om te zien welke kant het op gaat en superleuk om hieraan mee te schrijven. We zeggen het vaker tegen elkaar, maar het verhaal wordt echt leuk! Elk doen we dit op ons eigen tempo. Ik vond het mooi dat jij dat zo schreef ik jouw brief. We doen dit, omdat we dit leuk vinden.
Het is goed om dat in ons achterhoofd te houden. Het is inderdaad niet dat we een deadline hebben of iets, maar we wíllen dit, omdat we het leuk vinden. Jij schreef dat je hoopt dat het dit jaar afkomt… Nou, dat hoop ik ook. Laten we dat voor onszelf toch als een stiekeme ‘deadline’ aanhouden. Inmiddels zitten we rond de 10.000 woorden en zijn we dus al vrij ver gevorderd in ons winterverhaal. Ik zou zeggen, dat we dus aardig op schema zitten zo.
Nieuw project
Je had het goed gezien op social media: mijn nieuwste project is het maken van oorbellen van polymeerklei. Dat vind ik toch zó leuk om te doen. Ergens doet het mij af en toe een heel klein beetje denken aan het maken van resin art. In de zin van dat ik daarbij vaak iets in mijn hoofd had, wat ik wilde maken, maar als je werkt met epoxy is het altijd afwachten hoe het resultaat er uiteindelijk uitziet. En de manier zoals ik nu met de klei werk, heeft het raakvlakken, want ik ben bezig met het samenbrengen van kleuren. Pas als ik de klei ga snijden en uitrollen, zie ik pas hoe die kleuren met elkaar gemengd zijn en welke patronen er zijn ontstaan.
Heerlijk vind ik dat! Ook nu heb ik weer bepaalde ideeën in mijn hoofd van hoe ik zou willen dat het wordt, maar ook nu is het elke keer weer een beetje afwachten. Ik laat mij dus elke keer weer een beetje verrassen.
Tal van mogelijkheden
Ik ben voorlopig nog niet klaar met het maken van oorbellen van polymeerklei. Er zijn nog zóveel verschillende manier om hiermee te werken. Graag zou ik ze “allemaal” willen proberen 
… Of nou ja, allemaal… Je snapt waarschijnlijk wel wat ik bedoel.
Leuke reacties
Wat dit nieuwste project ook zo leuk maakt, zijn alle leuke reacties. Ik krijg van alle kanten zulke lieve, enthousiaste en aanmoedigende opmerkingen, daar word ik zo blij van! Het geeft mij ook een setje en een teken dat ik hiermee op de goede weg zit. Ik ben iets aan het creëren waar niet alleen ik, maar ook andere mensen blij van worden. En laat dat nou net mijn missie zijn: Happy Vibes verspreiden!
Groter project
Het maken van oorbellen kan natuurlijk heel simpel zijn, maar ik zou “ik” niet zijn, als mijn hoofd niet direct doordenkt in mogelijkheden. In mijn hoofd is zich – alweer hihi – een leuk project aan het ontvouwen, waarbij ik nog meer kan met mijn oorbellen.
Denk aan een basic oorbellenlijn, maar ook aan een deluxe variant. Een tipje van de sluier hiervan heb ik al op mijn social media opgelicht. Hierbij combineer ik polymeerklei met edelsteenkralen, wat de oorbellen niet alleen mooi maken, maar waarbij ze ook echt meer betekenis krijgen. Het is een idee wat zich stapje voor stapje ontvouwt in mijn hoofd. En wat zeker wordt vervolgd…
Keuzes maken
Jij schreef in jouw brief over “keuzes maken” en dat jij dacht dat ik wel van een beetje afwisseling houd. Nou, dat klopt! Het idee dat ik echt iets “moet” kiezen en alleen maar dat zou doen en maken, is eigenlijk niet echts iets voor mij. En ja, elke businesscoach roept inderdaad: Richt je op één ding… En ook al weet ik dat het ongetwijfeld beter is, het past gewoon niet echt bij mij. Is dat goed voor mijn business? Misschien niet… Is het goed voor mezelf als ik iets doet op een manier die niet bij mij past? Zeker niet! En dan uiteindelijk ook niet voor mijn busines. Daarom ben ik de afgelopen tijd veel bezig met bedenken hoe ik hier een middenweg in kan vinden. En ik denk dat ik dat steeds beter voor mezelf op een rijtje begin te krijgen. Ook dit wordt vervolgd…
Start before you’re ready
Jij schreef nogmaals over het boek “Start before you’re ready” van Simone Levi. Misschien moet ik dat toch maar eens gaan lezen. Het klinkt namelijk erg interessant en misschien kan ik er nog wat van leren, hihi. De perfectionist in mij wil graag alles goed doen en af hebben, voordat ik iets de wijde wereld in gooi. Door wat meer mijn proces te showen en tussenstappen te laten zien op social media, probeer ik dat al wat meer te doorbreken.
Ook nu in mijn business kan ik de “start before you’re ready” mentaliteit gebruiken. Iedereen is ergens begonnen en die andere mensen wisten vast ook nog niet alles toen ze startten. Laatst zag ik een video waarin iemand uitlegde, dat het heel normaal is dat je nog lang niet alles weet, als je start. En dat er eigenlijk niks is, wat je niet kunt leren. Toen dacht ik: zo is het ook, als ik het niet weet, het geen ramp… dan moet ik gewoon leren hoe ik het moet doen.
Jouw project
Jij schreef aan het einde van je brief, dat je zelf niet echt met iets bezig bent, maar wel dat er nog een project aankomt. Je was nog lekker cryptisch, maar mijn interesse is gewekt, haha. Ook zag ik dat de verhalenbundel over “Alice in Wonderland” uit is, waar jouw verhaal ook in te lezen is. Leuk hoor! Daar ga je vast meer over vertellen in jouw brief.
Ik wacht dus rustig af tot volgende week jouw brief weer komt.
Tot dan!
Liefs, Sandy
Wil je weten wie Ellen is? Ellen Kusters heeft haar eigen website: Ellens schrijfavonturen. Daar kun je nog meer enthousiaste verhalen vinden. Ga maar snel kijken!
Deze brief is onderdeel van een briefwisseling. De start van de briefwisseling vind je hier op de website.
Volg je mij al via Facebook en Instagram?
Foto: eigen bewerkte foto
Delen is lief!
