Ellen en ik gaan elke week samen op schrijfavontuur. Wat we allemaal meemaken, schrijven wij in een soort briefwisseling naar elkaar. In deze nieuwe brief schrijft Ellen over gewoon tevreden zijn.
Brief 230 – 13 mei 2025
Hey Sandy,
Dat was inderdaad alweer even geleden. Die vakanties vliegen voorbij, nietwaar? 😉
Uiteraard was ik benieuwd naar jouw vakantieverhalen en je plannen en ideeën. Ik heb dan ook, zoals altijd, genoten van je brief.
Meivakantie
Het jaar gaat snel voorbij. We zitten inmiddels alweer in de laatste periode van het schooljaar. Toen je in je brief schreef hoe druk die tijd is, herkende ik het meteen. En ook het gevoel dat het kan oproepen. Althans was dat bij mij het geval. Je weet dat er nog een heleboel moet gebeuren en dat je alles netjes “afgewerkt” wil hebben aan het einde van het jaar. Zo’n meivakantie is dan een heerlijke break om even op adem te komen. Stilte voor de storm, want na die twee weken breekt een drukke periode aan.
Goed om rust te pakken
Wat ontzettend slim dat je zo naar je lichaam hebt geluisterd, al fluisterde een stemmetje in je hoofd misschien dat je nog zoveel andere dingen kon doen. En geloof me, ik ken dat stemmetje maar al te goed. Het plopt nog wel eens in mijn hoofd op. Soms in de vorm van een sirene: doe dit, doe dat, haha. 😊
Het waterballet
Ik heb met je meegeleefd toen je deelde over de waterperikelen bij jullie thuis. Wat een toestand zeg. Echt iets waar je helemaal niet op zit te wachten, al helemaal in je vakantie. Deze twee weken waren juist bedoeld om bij te tanken en op te laden, maar dat werd je wel erg moeilijk gemaakt. Hoe fijn als alles weer functioneert naar behoren en je “gewoon” gebruik kunt maken van je douche. Raar dat je daar pas bij stilstaat als de situatie totaal anders is. Je waardeert pas wat je hebt, als het er (tijdelijk) niet is.
Toeval
Zul je altijd zien dat zoiets gebeurt in een periode waarin je het niet verwacht. Bijzonder trouwens dat het vervangen van die kast sowieso op de planning stond en dat uitgerekend het springen van die leidingen in de vakantie gebeurde en het vervangen naar voren werd gehaald. Wel op een erg vervelende manier by the way. Is dat toeval? Of “meant to be?” Je zult het nooit weten, en gelukkig is het uiteindelijk allemaal goed opgelost. Maar leuk is anders!
Ander ritme
Je schreef dat je ritme in de vakantie anders was, of nou ja, anders dat het stilstond beter gezegd. En ook het schrijven en andere creatieve activiteiten. Daar is toch helemaal niks mis mee? Lekker juist. Alhoewel ik goed begrijp dat je misschien had bedacht om het een en ander te kunnen uitproberen of afmaken. Soms is het gewoon even niet anders en kun je het beste toegeven aan het gevoel om niks te hoeven.
In stilte komt helderheid
Het klinkt misschien cliché en afgezaagd, maar het is af en toe heel fijn om in stilte te verkeren. Hoewel dat met kinderen en een druk leven niet altijd meevalt. Je moet het ook maar durven om in stilte te verblijven. Om je ritme “on hold” te zetten en de boel de boel te laten. Het zit zo in ons systeem ingebakken om altijd maar in beweging te blijven dat het moeilijk is om daar uit te stappen en te luisteren naar wat de stilte ons te zeggen heeft. Als je begrijpt wat ik bedoel? 😉
Mindfulness seizoenenbundel
Ik denk dat je missie om te luisteren en helderheid te krijgen, geslaagd is. Tenminste, ik las in je brief over het maken van een mindfulness seizoenenbundel. En hoe leuk is dat? Ik denk dat het zeker iets is waar je anderen mee kunt helpen. Hoeveel mensen vinden het niet super lastig om echt te ontspannen en tot rust te komen? Hoe vaak gaan we toch iets doen om maar bezig te blijven? Misschien is dat ook wel een mechanisme om niet met bepaalde zaken geconfronteerd te worden. Dingen die je liever niet wil aankijken.
Benieuwd
Natuurlijk ben ik benieuwd hoe je een en ander gaat vormgeven. Jou kennende wordt dat vast een mooie bundel. Je kunt er allerlei vaardigheden in kwijt. Schrijven, ontwerpen, en ga zo maar door. Als je meer duidelijkheid hebt over hoe je dat wil doen, hoor ik (en alle andere mensen) graag hoe het eruit komt te zien.
Mijn vakantie
Tja, ik noem het maar even vakantie, omdat onze kinderen (behalve de oudste, die werkt al) twee weken vrij waren. Dan heb je inderdaad een ander ritme en hoef je even niet vroeg op te staan. Heerlijk is dat. Ik moet je zeggen dat de weken voorbij vlogen. En helemaal niet volgepland met afspraken of uitstapjes. Bart moest natuurlijk gewoon werken en we hadden deze vakantie geen tripje op de planning staan. Verrassend, hè? 😉
Tevreden
Eigenlijk ben ik op dit moment heel tevreden. Blij met hoe mijn dagen gevuld zijn en de dingen die ik doe. Ik voel op de een of andere manier niet de noodzaak om per se met iets bezig te zijn. Of om een doel te bereiken. Wellicht verandert dat in de toekomst weer, dat zou zomaar kunnen. Niets zo veranderlijk als de mens, toch? 😊
Ik doe waar ik zin in heb of waarvan ik voel dat het nodig is en ben dan gewoon tevreden. Heerlijk is dat, kan ik je zeggen. Gewoon “zijn” om het in zweverige taal te vertalen. Waarschijnlijk begrijp je wel wat ik bedoel.
Nou, dat was het voor vandaag. Ik ben heel benieuwd naar het laatste stukje van ons winterverhaal en natuurlijk ook naar jouw volgende brief.
Een heel fijne week en tot snel.
Liefs Ellen
Wil je weten wie Ellen is? Ellen Kusters heeft haar eigen website: Ellens schrijfavonturen. Daar kun je nog meer enthousiaste verhalen vinden. Ga maar snel kijken!
Deze brief is onderdeel van een briefwisseling. De start van de briefwisseling vind je hier op de website.
Volg je mij al via Facebook en Instagram?
Foto: bewerkte foto Canva van Ellen Kusters
Delen is lief!
