Ellen en ik gaan elke week samen op schrijfavontuur. Wat we allemaal meemaken, schrijven wij in een soort briefwisseling naar elkaar. Deze keer vertelt Ellen over haar plannen rond NaNoWriMo.
Brief 62 – 27 oktober 2020
Hey Sandy,
Goed om te lezen dat je zo’n heerlijke, ontspannen vakantie hebt gehad in het mooie Limburg. Een leuk idee om er ieder jaar terug te komen, trouwens. Er is genoeg moois te zien en te beleven. Ik heb altijd het gevoel dat ik in het buitenland ben als ik in Zuid Limburg kom.
In je brief las ik je plannen wat betreft de NaNoWriMo en Preptober. Jij bent goed georganiseerd en hebt een gedegen plan. Knap! Zelf ben ik niet zo goed in het voorbereiden en organiseren, haha. In deze brief zal ik je wat meer ins- and outs geven over mijn plannen in november 2020.
JOUW PLANNEN VOOR NANOWRIMO
Ik vind het zo knap dat je de hele maand oktober gebruikt om jezelf goed voor te bereiden. Natuurlijk heb je de ervaring van vorig jaar en weet je dus ook wat er niet zo goed is gegaan. Je had vorig jaar het aantal woorden niet gehaald en wist dat dat kwam doordat je je niet goed had voorbereid.
Je hebt het jezelf moeilijk gemaakt door te kiezen voor een geheel nieuw verhaal. Super leuk dat je je hoofdpersonage al helemaal hebt uitgedacht. Verandering van omgeving inspireert en dat blijkt ook wel uit je brief. Je hebt genoeg leuke ideeën om je verhaal vorm te gaan geven. Ik ben er dan ook van overtuigd dat je het maximaal aantal woorden dit jaar wel gaat halen!
MIJN PLANNEN VOOR DE SCHRIJFMAAND
In je brief vroeg je naar mijn plannen. Ik zou Ellen niet zijn als ik dat niet op mijn eigen manier invulling zou gaan geven. Dat heb ik vorig jaar gedaan en dat ga ik ook dit jaar doen. Vorig jaar heb ik geen nieuw verhaal geschreven en ook geen 50.000 woorden. Ik heb de maand november gebruikt om mijn manuscript van ‘Er was eens…een juf’ te herschrijven. Ik wilde dat voor het einde van 2019 klaar hebben. En…dat is me ook gelukt.
Resultaat: mijn herschreven versie ligt, na de aanpassingen vanuit de redactie, opnieuw bij de redacteur. Het is nu dus afwachten wat er vervolgens gaat gebeuren. Heel spannend allemaal kan ik je zeggen. Trots ben ik wel. Trots op het feit dat ik de NaNoWriMo heb gebruikt om mijn verhaal te herschrijven en trots op het feit dat er in de tussentijd al zoveel gebeurd is.
CONCREET PLAN VOOR NANOWRIMO
Misschien vraag je je af wat mijn plannen zijn voor de NaNoWriMo van dit jaar. Eerlijk gezegd had ik er nog niet eens over nagedacht, voordat jij er in je brief over begon. Natuurlijk wist ik dat het eraan zat te komen en dat er heel veel mensen meedoen. Ik had alleen nog geen seconde stilgestaan bij mijn deelname en óf ik überhaupt mee zou doen.
Na het lezen van jouw enthousiaste plannen werd mijn enthousiasme ook geprikkeld. Van binnen begon het een beetje te kriebelen. Zou ik dit jaar ook meedoen? En als ik mee zou doen, waar zou ik over gaan schrijven? Vragen die ik mezelf stelde en waarop ik gauw genoeg antwoorden had. Ik wilde heel graag meedoen en ik wist ook waarmee.
AFMAKEN EN EDITEN VAN MIJN YA ROMAN
Zoals je weet heb ik afgelopen maanden gewerkt aan het einde van mijn YA roman over een magiër tijdens de specialisatie Romans en Korte verhalen. Ik heb het bijna af, maar nog steeds niet helemaal. Ik wil de komende maand dan ook gebruiken om mijn verhaal nu echt af te maken en te beginnen met het editen ervan.
Ik heb daar een tijd geleden al eens een begin mee gemaakt, maar ik heb het toen niet afgemaakt. Op de een of andere manier liep ik vast en wist ik geen spectaculair einde te verzinnen.
Gelukkig heb ik na de specialisatie wel een idee over hoe ik mijn verhaal wil eindigen. Daarmee ben ik ook al best een eind gekomen, maar het is nog niet zoals ik wil dat het is.
EEN STOK ACHTER DE DEUR
Ik heb het vorig jaar als heel prettig ervaren om iedere dag bezig te zijn met mijn manuscript en een deadline te hebben. Ik presteer blijkbaar goed onder ‘druk’ (voor zover je over druk mag spreken). Het geeft me een doel, een houvast. Ik wist waar ik naartoe werkte en dat hielp. Ik ben van plan om dat nu ook weer te doen.
Het hele verhaal herschrijven en editen gaat me niet lukken. Het zijn nogal wat bladzijden meer. Waren het er vorige keer zo’n 200, nu zijn het er ruim 330. Dat is best een aanzienlijk verschil. Daarom geef ik mezelf niet 30 dagen, maar twee maanden de tijd en noem ik het ook geen NaNoWriMo. Ik wil voor het eind van 2020 de eerste versie van mijn roman op papier hebben staan.
EEN AMBITIEUS DOEL
Nu ik het zwart op wit zie staan, klinkt het me erg ambitieus in de oren. Tegelijkertijd weet ik ook dat een ambitieus doel stellen me helpt om stappen te zetten. Ik wil (vooral) aan mezelf bewijzen dat ik het kan, dat het me lukt om zo’n groot karwei te klaren.
Dus, ieder op onze eigen manier gaan we een pittige tijd tegemoet. Maar wel een heel leuke tijd! Ik kijk er in ieder geval erg naar uit om weer twee maanden lekker bezig te zijn met mijn verhaal en vooral naar het eindresultaat.
Ik wens jou (en mezelf natuurlijk) veel succes en schrijfplezier. We houden elkaar de komende tijd goed op de hoogte, zodat we elkaar kunnen aanmoedigen en steunen. Dat zullen we nodig hebben.
Liefs Ellen
Wil je weten wie Ellen is? Ellen Kusters heeft haar eigen website: Ellens schrijfavonturen. Daar kun je nog meer enthousiaste verhalen vinden. Ga maar snel kijken!
Deze brief is onderdeel van een briefwisseling. De andere brieven vind je hier op de website.
Volg je mij al via Facebook, Instagram en Twitter?
Dit artikel bevat één of meerdere affiliate links.
Foto: foto van Ellen Kusters
