Ellen en ik gaan elke week samen op schrijfavontuur. Wat we allemaal meemaken, schrijven wij in een soort briefwisseling naar elkaar. Deze keer vertel ik dat ik weer een stap verder ben met mijn manuscript.
Brief 119 – 1 maart 2022
Hoi Ellen,
Na een heerlijke week vakantie is het weer mijn beurt om een brief te schrijven.
Vakantie
Vorige week kwam er even geen brief en gelukkig vond jij dat prima. Ik heb namelijk kunnen genieten van een heerlijke voorjaarsvakantie met mijn jongens. Eén van de mooie voordelen van het werken in het onderwijs. En gelukkig hoef ik jou, als oud-leerkracht, niet uit te leggen dat zo’n vakantie gewoon het compenseren is van je teveel gedraaide uren. Ik heb zo’n oplaadweekje af en toe echt gewoon even nodig. Afgelopen week stond dan ook in het teken van genieten, relaxen, spelletjes spelen met mijn jongens, lekker puzzelen met zijn allen en vooral uitslapen ?. Ik kan er weer tegenaan.
Manuscript
Ik heb inmiddels mijn één na laatste (hopelijk, hihi) herschrijfronde van mijn manuscript erop zitten. Alle aantekeningen, tips en verbeterpunten die ik had doorgekregen van mijn redacteur heb ik verwerkt. Het heeft even een jaar geduurd sinds ik met haar in zee ben gegaan, maar dat geeft niet. Ik weet hoe dat kwam (Long Covid) en het is goed. Het is wel heel fijn om nu weer van die mooie stappen te kunnen zetten. Mijn boek is alweer een stapje dichterbij.
Schrijven is schrappen
Eén van de bekendste schrijftips is: schrijven is schrappen. En dat heb ik flink gedaan. Af en toe was het even slikken als ik in de aantekeningen van Maria Genova zag dat ze hele scènes had geschrapt – en zelfs mijn hele eerste hoofdstuk (op een ministukje na). Maar ik had mijzelf voorgenomen dat zij de kenner is en ik de net-niet-meer-beginner en ik heb heel veel van haar tips doorgevoerd. Natuurlijk waren er een paar dingen die ik echt wilde behouden, het is tenslotte mijn verhaal, maar ik zag mijn verhaal met elke tip beter worden. Het is gewoon veel krachtiger geworden.
Aan het einde was het nog een keer slikken toen ik naar mijn woordenaantal keek. Laat ik het zo zeggen: mijn manuscript is behoorlijk afgeslankt, haha. Ik ben van 26.000 woorden nu teruggegaan naar iets meer 16.000 woorden. Voor de oplettende rekenaar is dat dus een verschil van 10.000 woorden…
Het klinkt misschien als heel weinig, maar ik moet er wel bij vertellen dat het om een kinderboek gaat en die zijn over het algemeen niet zo dik. Mijn verhaal is voor kinderen vanaf 9 jaar en dan is het waarschijnlijk een mooi aantal.
Mijn manuscript doorlezen
Er bestaat een kans dat er nog wel wat woorden bij gaan komen, want ik ga nu nog een keer door mijn manuscript heen om te checken of het verhaal nog overal klopt na al die wijzigingen, schrapacties en het omwisselen van bepaalde hoofdstukken. Ook wil ik nog hier en daar wat kleine dingen toevoegen waardoor mijn personages nog wat sterker eruit komen en sommige scenes nog wat spannender worden.
Hiervoor heb ik mijn manuscript uitgeprint. Natuurlijk heb ik het al een keer doorgenomen op de laptop, maar ik print het ook graag nog een keer. Mijn ervaring is dat ik er dan toch nog dingen uithaal die ik eerst over het hoofd heb gezien. Iets op papier lezen is toch anders. Met mijn pen in de aanslag neem ik de tekst nog 2 keer door. Eén keer om te ervaren of het verhaal goed loopt en één keer om vooral naar de tekst zelf te kijken. Of er geen spelfouten inzitten die ik heb gemist en dat soort dingen.
Proeflezer
Ook gaat mijn verhaal naar een laatste jeugdige proeflezer. Mijn eerdere versie is al door diverse kinderen doorgelezen en toen al goedgekeurd gelukkig, waaronder ook kinderen die mij eigenlijk niet kennen en dus geen loyaliteit naar mij voelen. Nu dan dus nog één keer langs proeflezers en dan is hij hopelijk klaar om nog een laatste keer aangepast te worden.
Nog een redactieronde
Waarschijnlijk ga ik mijn manuscript daarna nog één keer naar Maria Genova opsturen voor een laatste check en dan is hij klaar. Dat is echt een heerlijk idee en ook wel gek. Het eindpunt komt langzaam in zicht. Toch vind ik het een verstandig idee om die laatste check te doen. Veel schrijvers die hun boek zelf uitgeven doen maar één redactieronde, of zelfs helemaal niet, maar ik wil het graag goed doen. Dat zit nou eenmaal in mij. En in dit geval zullen de lezers het alleen maar kunnen waarderen, lijkt mij.
Zoutelande
Jouw boek is vorige week uitgekomen! Hoe gaaf is dat? Ik heb hem nog niet gelezen, maar dat ben ik zeker van plan. Feelgoodverhalen zijn altijd leuk om te lezen. Ik ben echt supertrots op je! You did it!
Waarschijnlijk zal jij hier nog wel over gaan vertellen in jouw volgende brief. Ik ben namelijk heel benieuwd hoe jij het hele proces hebt ervaren en hoe het voelt om nu echt via een uitgeverij te zijn uitgegeven. De kleine meisjesdroom die is uitgekomen!
Nieuwe uitdaging
Jij vertelde in jouw vorige brief dat je ook nog een verhaal hebt opgestuurd naar Elly. Daar had je inderdaad nog niet eerder over verteld. Ik vind het heel goed dat je op je gevoel afgaat en actie onderneemt. Niet geschoten is altijd mis en zoals jij al zo mooi zei: Wat nou als het wél lukt? Ik ben heel benieuwd of je hier in jouw volgende brief ook al wat meer over kunt vertellen.
Zoals je kunt zien, kan ik niet wachten tot ik volgende week jouw brief weer kan lezen.
Tot snel!
Liefs, Sandy
Wil je weten wie Ellen is? Ellen Kusters heeft haar eigen website: Ellens schrijfavonturen. Daar kun je nog meer enthousiaste verhalen vinden. Ga maar snel kijken!
Deze brief is onderdeel van een briefwisseling. De andere brieven vind je hier op de website.
Volg je mij al via Facebook, Instagram en Twitter?
Dit artikel bevat één of meerdere affiliate links.
Foto: eigen foto
