Ellen en ik gaan elke week samen op schrijfavontuur. Wat we allemaal meemaken, schrijven wij in een soort briefwisseling naar elkaar. Deze keer vertel ik over hoe het met schrijven gaat in deze crisistijd.
Brief 40 – 24 maart 2020
Hoi Ellen,
Het is alweer mijn beurt om te schrijven. Wat is er veel gebeurd sinds mijn vorige brief! En dan heb ik het niet over op schrijfgebied, maar in de wereld. Ik hoef je natuurlijk niet uit te leggen dat ik het dan over het coronavirus heb.
Dromen
In mijn vorige brief schreef ik nog uitgebreid over mijn dromen, maar ik kan nu zeggen dat die momenteel niet bovenaan mijn prioriteitenlijstje staan. En dat klinkt misschien een beetje gek, of nou ja, waarschijnlijk niet. Mijn grootste prioriteit is dat iedereen die mij dierbaar is deze onzekere tijd ongeschonden doorkomt. Daarna is er nog genoeg tijd voor dromen…
Schrijftijd indelen in deze coronacrisis
Jij vraagt aan het einde van jouw vorige brief: hoe deel jij je (schrijf)tijd in met deze coronacrisis? Zelf geef je al aan dat je het lastig vindt om je te concentreren met kinderen in huis. En ik herken mij daar helemaal in. Zelf ben ik nog aardig aan het stoeien met mijn (schrijf)tijd.
Een normale werkweek
Even een kijkje in mijn ‘normale’ leven.
Op maandag ben ik vrij. Als ik mijn jongens naar school heb gebracht, pak ik mijn Purpuz Planner erbij en maak een weekplanning. Wat wil ik wanneer doen? Op maandag betekent dat: schrijven. Als het mijn beurt is, schrijf ik mijn brief naar jou. Verder bedenk ik welke blogpost ik nog meer wil plaatsen die week en ga daarmee aan de slag. Dat kan trouwens ook op dinsdag zijn. Ook ben ik nog steeds bezig met mijn schrijfcursus en het herschrijven van mijn manuscript. Veel van die dingen doe ik op maandag en dinsdag; mijn vrije dagen. De andere dagen sta ik voor de klas en kom ik alleen ’s avonds aan schrijven toe. De avonden gebruik ik meestal voor mijn manuscripten.
Zoals je leest, schrijf ik dus vrij veel.
Een thuiswerk – en thuisonderwijsweek
Vorige week was het dan zover; de scholen gingen dicht. Dat betekende voor mij 2 dingen: thuisonderwijs geven aan mijn kinderen en thuiswerken. Ik denk dat de meeste mensen zich daar wel in kunnen herkennen.
In de praktijk betekende het dat ik op maandag al regelmatig contact had met de collega’s die ook groep 7 hebben. Thuiswerken betekent voor mij dat ik het thuisonderwijs van mijn leerlingen moet regelen. Gelukkig is dat iets wat ik samen met mijn duo, en parallelcollega’s, kan doen. Het is heel fijn om in deze spannende tijd, waarin we het wiel aan het uitvinden zijn, even samen te kunnen sparren over dingen.
Ook betekent dit in de praktijk dat ik afgelopen week 5 dagen met mijn werk bezig ben geweest, terwijl ik toch maar 3 dagen werk. En dan zeg ik er voor het gemak maar even niet bij dat wij elkaar als groepen 7 in het weekend ook nog elke dag gesproken hebben.
Conclusie over schrijven
De conclusie die je vast al hebt kunnen trekken, is dat ik eigenlijk geen tijd heb gehad om te kunnen schrijven. Na een dag thuiswerken en thuisonderwijs geven ben ik kapot. Mijn oudste kan veel dingen zelfstandig doen, maar mijn jongste zit in groep 1. De opdrachten die hij voor school moet doen, doen we over het algemeen allemaal samen. Het zijn leuke opdrachten waar ik van geniet en waar zelfs mijn oudste soms enthousiast aan mee komt doen. Maar ze zijn ook wel erg intensief en kosten tijd die ik niet in andere dingen kan steken. Het huishouden bijvoorbeeld, hihi. Of in schrijven dus…
Minder schrijven door tijdgebrek?
Buiten het feit om dat ik gewoon minder tijd heb om te schrijven, merk ik ook dat mijn hoofd er niet naar staat. In mijn hoofd spookt de hele tijd dat stomme coronavirus. Het is er als ik wakker word en het is er nog steeds als ik ga slapen. En werk geeft ook geen afleiding, doordat ik alleen maar bezig ben met thuisonderwijs organiseren vanwege, jawel, dat coronavirus. Gek word ik ervan! Waar is dat knopje om dingen mee uit te schakelen? Als je de oplossing weet, houd ik mij aanbevolen…
Heb ik dan helemaal niet geschreven?
Gelukkig kan ik zeggen dat het antwoord op deze vraag ‘jawel’ is. Ik ben bezig met de laatste puntjes op de i met mijn manuscript en ben vooral bezig met kleinere wijzigingen. Afgelopen week is het toch nog 2 keer gelukt om eraan te werken.
Hopelijk vind ik voor mijzelf een modus waarin het werkt. Waarin ik de tijd voor thuiswerken, thuisonderwijs en schrijven kan managen. Het is alleen maar logisch dat ik, en met mij zovelen, eraan moet wennen. Het zal deze week geheid alweer makkelijk worden, dat kan niet anders.
En anders houd ik mijzelf vast aan de tekst die ik zelf in de groepsapp met ouders van de klas van mijn oudste zoon zette vanmorgen: Iedereen doet zijn best! En meer dan je best kun je niet doen ?
Tot zover mijn brief! Ik ben benieuwd naar jouw antwoord volgende week.
Liefs, Sandy
Wil je weten wie Ellen is? Ellen Kusters heeft haar eigen website: Ellens schrijfavonturen. Daar kun je nog meer enthousiaste verhalen vinden. Ga maar snel kijken!
Deze brief is onderdeel van een briefwisseling. De andere brieven vind je hier op de website.
Volg je mij al via Facebook, Instagram en Twitter?
Dit artikel bevat één of meerdere affiliate links.
Foto: eigen foto
Delen is lief!
