Ellen en ik gaan elke week samen op schrijfavontuur. Wat we allemaal meemaken, schrijven wij in een soort briefwisseling naar elkaar. Deze keer vertel ik onder andere over de nieuwe schrijfkriebels die ik heb gekregen door de uitreiking van de Gouden Strop.
Brief 93 – 8 juni 2021
Hoi Ellen,
Wat heb ik weer genoten van jouw brief! Het blijft leuk om te lezen hoe jij dingen ervaart en hoe jij over dingen denkt en dan te beseffen dat ik regelmatig precies begrijp wat jij bedoelt, omdat ik het van mijzelf herken. Niet alles hoor, maar toch best vaak. Waarschijnlijk ook de reden dat het zo klikt ?…
Weer een stap vooruit
Ik vond het leuk om te lezen hoe jij mijn vorderingen van mijn manuscript benoemt. Zoals jij al schreef, ervaar ik zelf dat het heel langzaam gaat. In de ideale wereld was ik al veel verder geweest, omdat ik daar de tijd en energie voor had gehad. De pech is gewoon dat ik die energie nog steeds niet heb. Op dit moment ben ik vooral bezig met het genieten van mijn gezin en met de laatste weken van groep 8, en alle activiteiten die daarbij komen kijken. En ondertussen maak ik kleine stapjes met mijn manuscript, heel langzaam.
Ik heb voor mijzelf die deadline van 1 november losgelaten. Natuurlijk zou ik het heel leuk vinden als het mij lukt om op die datum mijn boek te lanceren, maar ik heb er ook echt vrede mee als dit niet gaat lukken. Het loslaten heeft mij veel rust gegeven. Ik weet van mijzelf dat het boek er gaat komen, hoe dan ook. En lukt dit niet op 1 november, dan wordt het ergens in 2022 en dat is ook prima. Het komt wanneer het komt en ook dan is de tijd rijp. Er zullen altijd jeugdige lezers zijn in de leeftijdscategorie waarin ik schrijf.
Schrijfwedstrijd
In jouw vorige brief bekende je dat je nog niet begonnen was aan de schrijfwedstrijd van Lianne en Annemieke, maar ik weet inmiddels dat je de eerste ruwe versie al af hebt. Ik vond het heel leuk dat jij mij vorige week benaderde met het idee om elkaars verhalen te lezen en tips te geven. Daar kunnen we allebei alleen maar profijt van hebben. Dit weekend zag ik in mijn mail jouw verhaal langskomen, maar ik heb hem bewust nog niet gelezen. Zelf was ik op dat moment nog niet begonnen – ik had zelfs nog geen idee – en ik wilde niet onbewust jouw ideeën in mijn verhaal verwerken. Inmiddels kan ik je vertellen dat ik de grote lijn van het verhaal in mijn hoofd heb en dat ik zelfs al begonnen ben. Ik zal dan ook snel jouw verhaal gaan lezen, want ik ben heel nieuwsgierig.
De Gouden Strop
De afgelopen dagen zijn de schrijfkriebels weer wat meer door mijn buik gaan fladderen en dit heeft te maken met de uitreiking van de Gouden Strop. Ik heb je in mijn brieven wel vaker verteld over mijn schrijfvriendin, waarmee ik kan sparren over verhalen en die af en toe met mij meeleest en zeer goede tips geeft. Nou, ik kan je vertellen dat deze goede vriendin, Bernice Berkleef, afgelopen weekend met haar boek Bloedsteen de Gouden Strop heeft gewonnen, de literatuurprijs voor het spannendste boek van het afgelopen jaar. Ik ben echt super trots op haar!
Het werkt inspirerend om zoiets van dichterbij mee te maken en verhalen over de uitreiking te horen. Maar vooral ook om het hele proces mee te maken. Vanaf het moment dat ze begon met het schrijven van dit verhaal, de hindernissen die waarschijnlijk elke schrijver wel tegenkomt en het uitkomen van het boek tot de nominatie en uiteindelijk het winnen van de prijs. Dit alles heeft een klein zaadje geplant met het idee dat dit ooit héél, héél, héél misschien ook mogelijk zou kunnen zijn voor mij. A girl can dream ?! Als dat geen inspiratie geeft…
Focus
Jij gaf in jouw brief aan dat jouw “probleem” zit in het feit dat je teveel dingen leuk vindt en overal tegelijk mee aan de slag gaat. Alweer zo’n herkenbare overeenkomst ?… Dat komt denk ik ook door het feit dat we allebei waarschijnlijk een multipotentional zijn. Hier hebben we het vorig jaar uitgebreid over gehad. Niet dat ik zo graag van de labeltjes ben, maar het verklaart wel wat, haha. Jij schrijft dat we hebben geleerd dat we dit kunnen veranderen, dat klopt. Maar dat moet je wel willen…
Eigenwijs is ook wijs
Ik vond het zo grappig dat jij in jouw vorige brief benoemde: eigenwijs is ook wijs. Je was nieuwsgierig hoe ik daarover dacht. Nou, ik kan je vertellen dat ik, op mijn manier, af en toe ook best eigenwijs kan zijn. Er zijn genoeg dingen waarvan ik weet hoe je het zou moeten doen, maar als ik het niet op die manier wil doen, dan doe ik dat niet. Het ligt er vaak wel aan wat het precies is. Als het gaat om iets waarvan ik gewoon minder weet, dan doe ik graag wat de bedoeling is, omdat dit blijkbaar werkt en wie ben ik om daar wat anders van te vinden. Maar als het om mijzelf gaat of over iets waar ik wel veel wat weet, dan ga ik graag mijn eigen weg.
Het gezegde is niet voor niets: Er leiden meerdere wegen naar Rome. En ik weet best dat de ene weg sneller is dan de andere, maar dat maakt mij dan niet uit. Ik kies graag de route die ik prettig vind en die bij mij past.
Zo ben ik net als jij ervan overtuigd dat je best meerdere dingen tegelijk kunt doen. Waarom zou je moeten kiezen? Ik zou niet eens willen kiezen, omdat ik gewoon zoveel verschillende dingen leuk vind om te doen.
Tot zover weer mijn brief. Ik kan niet wachten tot ik die van jou weer krijg volgende week. Ik ben benieuwd welk onderwerp je dan gaat aansnijden…
Tot dan!
Liefs, Sandy
Wil je weten wie Ellen is? Ellen Kusters heeft haar eigen website: Ellens schrijfavonturen. Daar kun je nog meer enthousiaste verhalen vinden. Ga maar snel kijken!
Deze brief is onderdeel van een briefwisseling. De andere brieven vind je hier op de website.
Volg je mij al via Facebook, Instagram en Twitter?
Dit artikel bevat één of meerdere affiliate links.
Foto: eigen foto
