Ellen en ik gaan elke week samen op schrijfavontuur. Wat we allemaal meemaken, schrijven wij in een soort briefwisseling naar elkaar. Deze keer vertelt Ellen over dat je kunt leren schrijven.
Brief 37 – 3 maart 2020
Ha Sandy,
Het is zeker leuk om te schrijven over schrijven, want daarom zijn we ook begonnen met onze briefwisseling. Al vind ik het net zo leuk om ook over andere dingen te schrijven, hoor. Omdat we elkaar nu al bijna een jaar ‘kennen’ is het fijn om ook andere dingen van elkaar te weten. Het helpt om elkaar te steunen en helpen tijdens het schrijfproces.
KINDEREN LEREN SCHRIJVEN
Ik had al verwacht, dat jij moest lachen om het ‘en toen, en toen’-verhaal. Het is voor leerkrachten erg herkenbaar. Zoals je schrijft; kinderen weten natuurlijk helemaal niet hoe ze een verhaal moeten opbouwen. Dat is een vaardigheid die ze moeten leren, net als rekenen en lezen.
Misschien mag er in het onderwijs meer nadruk liggen op schrijfvaardigheid, zodat het leesplezier verhoogd wordt. Ik denk namelijk dat deze twee nauw samenhangen. Tegenwoordig is lezen een bezigheid, die kinderen steeds minder uitvoeren. Waarom zouden ze ook? Alles is flitsend en binnen een druk of swipe binnen handbereik.
SCHRIJVEN IS TE LEREN
Zoals kinderen kunnen leren lezen, rekenen en schrijven, kunnen volwassenen ook (beter) leren schrijven en deze vaardigheid perfectioneren. Alhoewel het nooit perfect zal zijn. Schrijven is bovendien een subjectief iets, tenminste in mijn ogen. De een houdt van bloemrijk taalgebruik, terwijl de ander liever to the point schrijft.
Zelf ben ik een schrijver, die houdt van ‘makkelijk en prettig’ taalgebruik, niet te hoogdravend of literair. Waarmee ik niet bedoel dat mijn verhalen ‘simpel’ zijn, maar wel toegankelijk. Dat is misschien een beter woord: toegankelijk. Lezen moet laagdrempelig zijn, zodat meer mensen het leuk (gaan) vinden.
BLINDE VLEK EN HOE DEZE OP TE LOSSEN
Als je alle schrijfregels goed hebt toegepast, je verhaal meerdere keren gelezen en herschreven hebt, kom je op het punt dat je klaar bent. Nou ja, dat betekent niet dat het verhaal dan af is, maar je kunt niet meer verder. Je ziet namelijk je eigen fouten niet meer. Dat kan ‘m zitten in spelling, zinsopbouw of grammatica, maar ook in plotwendingen, verhaalopbouw en noem maar op.
Jij hebt gelukkig een lieve schrijfvriendin, die je helpt
met het lezen en verbeteren van je manuscript. Ik ga ervan uit dat jij daarna
weer verder kunt, dankzij de feedback en tips van deze vriendin.
Ik heb een lieve broer, die dat vaak voor me doet. Al is dat bij dit manuscript
wel wat lastiger, omdat het een pak is van ruim 300 bladzijden en hij het ook
druk heeft met zijn werk en privéleven.
GEDULD IS EEN SCHONE ZAAK
Ik weet één ding en dat is dat je in de schrijfwereld veel
geduld moet hebben. Een ware beproeving voor een ongeduldig persoon, maar ik
begin het steeds beter te leren.
Schrijven kost tijd, maar editen en redigeren nog veel meer. Steeds opnieuw je
verhaal doorlezen, verbeteringen aanbrengen, stukken verwijderen of toevoegen.
Daar gaat gewoon veel tijd overheen. Als je dan ook nog te maken hebt met
andere mensen, moet je wachten totdat zij je verhaal gelezen/verbeterd hebben.
Je wilt hen tenslotte niet opjagen.
Je moet niet denken dat je binnen no time een boek geschreven hebt en dat daarmee de kous af is. Zelfs als het verhaal bedenken en schrijven een piece of cake is, is het vervolg dat zeker niet. Ik denk dat ik daar in het begin veel te licht tegenaan keek. Zeker in mijn opleiding was ik snel tevreden met mijn stukjes en leverde deze meteen in als ik ze klaar had. Ook uit enthousiasme en nieuwsgierigheid: trots op mijn werk en benieuwd naar de reacties van mijn medestudenten.
MIJN MANUSCRIPT
Je vroeg in je brief hoe het mijn manuscript gaat? Ik kan je zeggen dat het een ontzettend karwei is om alle aanpassingen door te voeren en te verwerken. Nu ik mijn verhaal teruglees, stijgt het schaamrood af en toe naar mijn kaken. Het was niet al te best…
Het idee is zeker goed, maar de manier van schrijven rammelde nogal. Het is dus maar goed, dat ik het een langere periode heb laten rusten en nu, met meer schrijfervaring, weer heb opgepakt. Ik kijk er nu anders naar dan een paar jaar geleden.
Ik heb nu ongeveer 1/3 klaar en heb het einde nog niet geschreven. Haha, klinkt vreemd hè? Een verhaal redigeren, dat nog niet eens af is. Maar blijkbaar werkt dat bij mij. Ik houd me toch vast aan mijn eigen regels en hoop dat het straks een geweldig eind krijgt.
Bedankt voor de boekentips. En uiteraard hoor ik het heel graag, wanneer je een goede tip voor me hebt. Ik houd mijn ogen ook open.
Ik wens je een fijne week en veel succes met je schrijfavonturen. Op naar de volgende brief.
Liefs Ellen
Wil je weten wie Ellen is? Ellen Kusters heeft haar eigen website: Ellens schrijfavonturen. Daar kun je nog meer enthousiaste verhalen vinden. Ga maar snel kijken!
Deze brief is onderdeel van een briefwisseling. De andere brieven vind je hier op de website.
Volg je mij al via Facebook, Instagram en Twitter?
Dit artikel bevat één of meerdere affiliate links.
Foto: foto Ellen Kusters
Delen is lief!
