Laat de zomer maar komen

Ellen en ik gaan elke week samen op schrijfavontuur. Wat we allemaal meemaken, schrijven wij in een soort briefwisseling naar elkaar. In deze nieuwe brief schrijft Ellen over de komende vakantie. Laat de zomer maar komen!

Brief 204 – 17 juli 2024

Hey Sandy,

Heerlijk, die laatste brief van jou, zo net voor de zomervakantie. Ik ben vandaag aan de beurt om mijn laatste brief voor de zomerstop te schrijven. Hopelijk geniet je ervan, we moeten dan weer een poosje wachten om met en van elkaars (schrijf)avonturen te smullen.

Laatste loodjes

Ja, ik herinner me die laatste loodjes voor de zomervakantie nog al te goed. Het had iets bijzonders, maar toch was ik altijd blij wanneer ik de deur voor de laatste keer achter me dichttrok en een zestal (tegenwoordig vijftal) weken mocht uitrusten. Ik heb mooie herinneringen aan het samen opruimen, het spelen van leuke spelletjes en het kennismaken met de nieuwe kinderen. Allemaal dingen die je nostalgisch maken. Toch is jouw to-do lijstje aanzienlijk langer dan het mijne toentertijd. Wat is er in die jaren alweer veel veranderd, en dus nog meer taken op jullie schouders terechtgekomen. Ik geef het je te doen.

Het maken van plannen

Ook het maken van plannen is iets wat ik me herinner. Ik zat meestal vol ideeën en kon niet wachten ze uit te voeren. In de praktijk kwam er meestal niet zoveel van terecht, hihi. We gingen uiteraard een paar weken met het gezin op vakantie en dan deed ik vrij weinig, behalve lekker uitrusten en volop genieten. Ook het thuis zijn bij de kinderen vergde energie, waardoor ik mijn handen niet vrij had om andere dingen te doen, dat is echt iets van de laatste jaren (en toen was ik gestopt met mijn werk als juf).

Jouw plannen

Vol bewondering heb ik over jouw plannen gelezen. Jouw brein staat echt nooit stil, hè? 😉
Het geeft een fijn gevoel dingen te kunnen doen als je er zin in hebt. Als dat niet zo is, doe je het gewoon niet. Het hebben van keuzemogelijkheden geeft een vrij gevoel en dat is heerlijk. De tijd die voor je ligt, dromen en fantaseren over het realiseren van gemaakte plannen, niet wetende of ze er ook echt van zullen komen. Het mag en kan allemaal. Maar, voor je het weet zijn die zes weken (of vijf weken in jouw geval) voorbij en beginnen de voorbereidingen voor het nieuwe schooljaar weer.

Een nieuw creatief idee

Inmiddels heb ik op social media gezien welk creatief zaadje zich in jouw hoofd heeft weten te nestelen. Ik moet zeggen: dat ziet er veelbelovend uit. Het zijn al jouw passies bij elkaar. Wat moet dat een fijn gevoel geven; dat alle puzzelstukjes op hun plek vallen en dingen bij elkaar komen. Die kriebel in je onderbuik, het enthousiasme en de opwinding. Ik snap helemaal wat je bedoelt. Ik hoop dat de uitwerking zal zijn zoals je hoopt of verwacht. Natuurlijk zul je daar op social media vast meer over delen, dus kan ik toch alvast een beetje meekijken en genieten.

Rust geeft ruimte

Het is nu eenmaal zo dat wanneer je brein tot rust komt, nieuwe ideeën zich aandienen. Nu is het aan jou om te kijken of je er wel of niet iets mee doet. De tijd en ruimte heb je in principe, althans een paar weken toch. Eerst lekker genieten met je gezin in het mooie Limburg. Wij gaan met onze familie naar Amerika, dus die real-life ontmoeting zit er weer niet in, vrees ik. Het zou toch gaaf zijn als dat eens zou gebeuren. We blijven erover fantaseren. Misschien moeten we gewoon een keer een afspraak plannen. Wie weet…

Mijn boekpresentatie

In jouw mail schreef je dat ik in deze laatste brief misschien nog zou terugkomen op mijn boekpresentatie van afgelopen 1 juli. Je hebt waarschijnlijk op Facebook of Instagram wel wat voorbij zien komen. Ik zal hier kort op ingaan. Het was mooi, het was emotioneel en het was een beetje tegengevallen. Klinkt misschien niet erg fijn, maar stiekem had ik gehoopt op meer bezoekers. Nu had ik de pech dat het EK voetbal in volle gang was en mensen daar graag naar wilden kijken. Iets wat ik overigens heel goed begrijp, maar wat wel jammer was voor mij en mijn presentatie.

De eerste partij verkocht

Het goede nieuws is dat ik mijn eerste partijtje boeken inmiddels heb verkocht. Ook heb ik al wat feedback gekregen van lezers. Er was veel herkenning en medeleven. Fijn om terug te krijgen. Het is immers mijn missie om mensen te helpen met mijn verhaal, om ze een steuntje in de rug te kunnen geven en her- en erkenning. Weten dat je niet de enige bent die worstelt met allerlei dingen kan heel helpend zijn. Daar doe ik het voor. Het is bijzonder om dat terug te horen. Uiteraard hoop ik dat mijn verhaal een groot publiek bereikt en dat ik veel mensen mag helpen.

Hoe verder?

Ik wil graag op meerdere plekken mijn boek presenteren en over mijn ervaringen vertellen. De eerste contacten zijn gelegd, hopelijk krijgt het allemaal een vervolg. Natuurlijk hoop ik dat mijn boek zich verspreidt onder veel lezers. Misschien wordt het wel opgenomen in de collectie van de bibliotheken. Ik wil eens informeren hoe dat precies in zijn werk gaat. Of een leesclub over mijn boek… Allemaal dingen die mogelijk zijn en die ik verder wil onderzoeken. Wordt vervolgd dus.

Leuke ontdekking

Zo ontdekte ik pas dat een van mijn e-books op Samenlezenisleuker (een groep op Facebook) rondgaat met een boekenclub. Inmiddels staan er een paar recensies op Hebban.  De een wat positiever dan de ander, maar dat is oké. Ik ben blij met iedere recensie, al moet ik wel eerlijk bekennen dat ik toch altijd gespannen ben als er een nieuw bericht online komt. Het blijft kwetsbaar om (negatieve) feedback te ontvangen. Ik heb geleerd dat ik er inhoudelijk niet op in ga, maar degene vriendelijk bedank voor de tijd en moeite en de geschreven recensie. Iedere lezer heeft recht op zijn of haar mening. Het is alleen wel vreemd dat dit zonder mijn weten is gestart (terwijl de uitgever mij hierover zou hebben moeten inlichten). Maar goed, miscommunicatie denk ik.

O, ik zie dat de brief al aardig lang is geworden. Er is gewoon heel veel te delen en te vertellen. De rest moet wachten tot na de zomerstop, haha.
Ik wens jou, en je gezin natuurlijk, een hele fijne zomer met mooie ervaringen en avonturen. Geniet van alles wat je gaat doen en ook van de ruimte en vrijheid om te kiezen wat je wel en niet gaat doen. De tijd zal waarschijnlijk zo voorbij zijn. Ik kijk uit naar jouw brief die nog even op zich laat wachten. Tot die tijd kunnen mensen onze andere brieven lezen, hihi.

Tot snel. Geniet van je vakantie.
Liefs Ellen

Wil je weten wie Ellen is? Ellen Kusters heeft haar eigen website: Ellens schrijfavonturen. Daar kun je nog meer enthousiaste verhalen vinden. Ga maar snel kijken!

Deze brief is onderdeel van een briefwisseling. De start van de briefwisseling vind je hier op de website.

Volg je mij al via Facebook en Instagram?

Dit artikel bevat één of meerdere affiliate links.

Foto: foto van Ellen Kusters

BoekenBoeken

Delen is lief!

Je houd misschien ook van..

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.