Ellen en ik gaan elke week samen op schrijfavontuur. Wat we allemaal meemaken, schrijven wij in een soort briefwisseling naar elkaar. Deze keer vertel ik over hoe het gaat met mijn schrijfmaand november.
Brief 107 – 16 november 2021
Hoi Ellen,
Ik heb vorige week weer met veel plezier jouw brief gelezen. Leuk om op die manier weer te ontdekken waar je op dit moment mee bezig bent.
Schrijven combineren met het gewone leven
Je gaf aan in jouw brief dat jij je er altijd over verbaast hoeveel dingen ik kan combineren naast mijn werk en gezin. Nou, ik moet je eerlijk bekennen dat mij dat momenteel nog steeds niet zo goed lukt als een jaar geleden. Mijn hoofd wil wel en maakt allerlei plannen, maar mijn lijf zegt elke keer: ja, het is goed met je, doe nou maar rustig aan. En tot nu toe wint mijn lichaam het… Gelukkig ?… Je zult in deze brief dan ook lezen dat ik echt niet alles heb gedaan wat ik 2 weken geleden zo graag wilde. En dat is prima.
NaNoWriMo
In mijn vorige brief vertelde ik dat ik last had van de NaNoWriMo-kriebels. Ik was helemaal niet van plan mee te doen en had mij dan ook helemaal nog niet voorbereid op het schrijven van een lang verhaal. Toch zag ik op de social media veel schrijvers om mij heen ermee starten op 1 november. Na het schrijven van mijn vorige brief had ik dan ook besloten om een poging te gaan wagen. Ik zou wel zien hoe ver ik zou komen.
En hoe het er nu mee staat? Ik heb op dit moment om precies te zijn 7.558 woorden geschreven van de 50.000 die het einddoel vormen. Aangezien we halverwege de maand zitten, hadden dat dus eigenlijk rond de 25.000 woorden ‘moeten’ zijn. Volgens de statistieken die de website zo leuk aangeeft, ben ik in dit tempo klaar op 14 februari 2022. Nèt iets te laat zullen we maar zeggen, hihi.
Missie mislukt?
Is mijn missie voor NaNoWriMo dan mislukt? Ja en nee. Het lijkt mij overduidelijk dat ik die 50.000 woorden niet meer ga halen. Daar ga ik ook niet eens mijn best meer voor doen. Toen ik 1 november startte, had ik allang bedacht dat het dit jaar heel moeilijk zou gaan worden. Wat dat betreft is mijn missie zeker mislukt.
Is dat erg? Nee. Waar ik vorig jaar met slim plannen, buffers opbouwen en zelfs op mijn werkdagen nog wat woorden te schrijven mijn NaNoWriMo wel had gehaald, weet ik dat ik momenteel niet op die manier kan werken. Dat plannen kan ik wel, daar ligt het niet aan, het is meer de uitvoering. Die buffers opbouwen op mijn vrije dagen lukt niet, omdat schrijven mij nog steeds veel meer moeite en tijd kost – lang leven mijn coronabrein – en schrijven op mijn werkdagen is echt een no-go nu. En aangezien ik in het weekend nog steeds bij moet komen van mijn 3 werkdagen, lukt het dan ook niet. Het is momenteel niet anders en dat is prima. Mijn herstel gaat uiteraard voor.
Belastbaarheid
Ik heb het afgelopen jaar geleerd dat elk lichaam een bepaalde mate van belastbaarheid heeft. Natuurlijk wist is dat altijd al wel, maar nu kreeg ik er zelf mee te maken. Het is de (werk)last die een lichaam kan dragen op zowel geestelijk als lichamelijk vlak – zo zegt het woordenboek. Sinds mijn Corona, nu alweer bijna een jaar geleden, loop ik daar mee te worstelen. In het begin veel meer dan nu. Inmiddels kan ik weer prima 3 dagen werken en trekt mijn lichaam dat goed genoeg. Wel merk ik dat het nog niet op het niveau is van vroeger. Ik moet mijn reserves weer gaan opbouwen.
Twee weken geleden zat mijn klas bijvoorbeeld thuis en dat betekende dat mijn werkzaamheden net even anders werden dan dat ze op school zijn. Dan moet je anders schakelen en net even andere dingen doen en die kosten meer energie en moeite dan het ‘standaard’ lesgeven. Dat laatste doe ik op inmiddels bijna 19 jaar ervaring, dus dat scheelt veel. Dus laat ik zeggen dat ik blij ben dat ze nu weer op school zijn.
Mijn NaNoWriMo opbrengst in november
Ondanks dat ik NaNoWriMo dit jaar niet ga halen, heeft het mij wel al iets opgebracht. Eén van mijn doelen was dat ik wilde starten met het vervolg van het verhaal van Rosa (van het ‘Verhaal van de maand’). Ik ben nog helemaal niet ver, maar ik ben dus inderdaad begonnen. Dit nieuwe verhaal pakt de draad op een paar weken nadat Rosa haar opa heeft ontmoet. Wat er allemaal gaat gebeuren, ga ik natuurlijk nog niet vertellen, maar ik heb allerlei plannen. Ik ben nog niet ver, maar het begin is er. En langzamerhand zal haar verhaal steeds een beetje worden uitgebreid en verder worden geschreven. De lezers moeten alleen nog wel flink geduld hebben. Sorry daarvoor!
Jouw schrijfavontuur in november
Ik ben heel benieuwd hoe het met jouw schrijfavontuur van deze maand gaat. Op de social media zie ik steeds allerlei foto’s langskomen van jouw aantal geschreven woorden en volgens mij lig jij goed op schema. Knap hoor! En wat fijn dat jij straks het verhaal hebt geschreven dat je zo graag wilde schrijven voor die schrijfwedstrijd. Heel veel succes met de 2e helft van de maand. Je kunt het! En natuurlijk ook nog veel succes met je nieuwe schrijfcursus. Je hebt een goed begin gemaakt. Leuk!
Tot snel weer!
Liefs, Sandy
Wil je weten wie Ellen is? Ellen Kusters heeft haar eigen website: Ellens schrijfavonturen. Daar kun je nog meer enthousiaste verhalen vinden. Ga maar snel kijken!
Deze brief is onderdeel van een briefwisseling. De andere brieven vind je hier op de website.
Volg je mij al via Facebook, Instagram en Twitter?
Dit artikel bevat één of meerdere affiliate links.
Foto: bewerkte foto van Unsplash
