Ellen en ik gaan elke week samen op schrijfavontuur. Wat we allemaal meemaken, schrijven wij in een soort briefwisseling naar elkaar. Deze keer schrijf ik over de schrijfmaand november. Wat ik daar precies mee bedoel, lees je hieronder.
Brief 105 – 2 november 2021
Hoi Ellen,
Het is deze week weer mijn beurt voor het schrijven van een nieuwe brief. Allebei hebben we kunnen genieten van een heerlijke herfstvakantie. Hopelijk heb jij, net als ik, weer zin en nieuwe inspiratie gekregen om lekker veel te gaan schrijven de komende tijd.
Een jaar later – 1 november
Het is inmiddels een jaar geleden dat ik de podcast van Kim Munnecom luisterde over 365 dagen online zichtbaar zijn. Ze had het hierin over de challenge om 365 dagen online zichtbaar te zijn en dan zou je financieel vrij zijn. Jij en ik zijn die challenge allebei aangegaan en volgens mij allebei niet met het idee dat we echt financieel vrij zouden zijn (iets met een belemmerde overtuiging ? ), maar gewoon omdat wij allebei wel van een uitdaging houden. En met de gedachte: Je weet maar nooit!
Op het moment dat deze brief online komt, heb jij deze uitdaging precies gehaald. Ik ben zo trots op je! Mij is het jammer genoeg niet gelukt. Iets met Corona en Long Covid… Iets waar ik, toen ik besloot voor mijzelf te kiezen en te stoppen, heel erg van baalde, maar inmiddels vrede mee heb.
Verhaal van de maand
Ik ben vandaag, de dag van het schrijven van deze brief, precies een jaar geleden begonnen met het “Verhaal van de maand”. Een heleboel trouwe lezers van onze brieven zullen nog wel weten dat ik hier vaker over verteld heb. Op 1 november 2020 ontmoetten mijn lezers Lizzy, die een heerlijk avontuur op Ibiza beleefde.
In totaal heb ik vijf verhalen geschreven. Het laatste verhaal smaakte naar meer. Hierin was het Rosa die op een soort zoektocht ging en uiteindelijk op Texel belandde. Ik heb toen een vervolgverhaal beloofd wat er nog steeds niet gekomen is. Toch is Rosa niet uit mijn hoofd verdwenen. Tijdens de herfstvakantie heb ik verschillende ideeën gekregen over Rosa, Texel en hotel ‘Vrijheid’. Deze ideeën wil ik in een nieuw verhaal gaan verwerken en kijken of ik deze misschien kan opsturen naar een uitgever. Misschien wel naar een e-only uitgeverij. Dat betekent alleen wel dat mijn trouwe “Verhaal van de maand”-lezers nog even moeten wachten op het vervolgverhaal. Hopelijk vinden ze dat niet erg. Het zal óf over een tijdje te lezen zijn in een boek/e-book óf als een langverwacht “Verhaal van de maand”. Hoe dan ook komt het er!
Kerstverhaal
Wat ik voor nu ook in mijn hoofd heb, is een kerstverhaal. Ik wil graag een feelgood-kerstverhaal gaan schrijven. Deze ga ik natuurlijk ook delen. Op welke manier dat wordt, weet ik nu nog niet. Misschien wel weer een keertje in de vorm van een “Verhaal van de maand” of gewoon op mijn website. Wat denk je? Is dat een goed idee?
NaNoWriMo – 1 november
Vandaag is ook weer de NaNoWriMo gestart. De afgelopen 2 jaar hebben wij daar allebei aan meegedaan. Het eerste jaar is het mij niet gelukt, maar het tweede jaar wel; ik heb het toen voor elkaar gekregen om die 50.000 woorden in 1 maand tijd te schrijven (het doel van deze schrijfuitdaging).
Deadline – 1 november
Vanwege de deadline van 1 november voor mijn kinderboek – die deadline die ik allang had laten varen – had ik dit jaar helemaal geen plannen om mee te doen met NaNoWriMo. Ik zou het immers veel te druk hebben met allerlei andere dingen deze maand. Dat liep even anders. Toch had ik tot een paar dagen geleden niet meer stil gestaan bij NaNoWriMo – ik had tenslotte bedacht dat ik niet mee zou doen.
NaNoWriMo-kriebels
Ik moet bekennen dat ik nu toch last heb van NaNoWriMo-kriebels. Op Instagram volg ik diverse schrijvers en een heel aantal zijn vandaag enthousiast begonnen aan deze grote schrijfuitdaging en dat wordt veelvuldig gedeeld. Toen kwam de gedachte ook vandaag weer even in mij naar boven: Zal ik dan toch meedoen dit jaar? Nu ben je misschien nieuwsgierig naar het antwoord. Nou, ik kan je vertellen: Ik ook, haha! In principe is mijn antwoord nog steeds dat ik dit jaar niet mee ga doen. Het is niet niks om die 50.000 woorden in 30 dagen te schrijven. Daar gaat echt enorm veel tijd in zitten. Ik weet niet of ik inmiddels genoeg hersteld ben van mijn Long Covid klachten en ik weet dus niet of ik al genoeg energie heb hiervoor.
Maar aan de andere kant is het goed voor mijn schrijfkilometers om wél mee te doen. Ik heb zelfs al bedacht dat àls ik toch zou besluiten het te doen, dat ik dan gewoon verder ga met het verhaal van vorig jaar. Het verhaal dat op de digitale plank ligt te verstoffen, maar dat het verdient om afgemaakt te worden. Daarvoor is het gewoon te leuk. Of ik ga aan de slag met het vervolg van het verhaal van Rosa. Dat kan natuurlijk ook.
Niet te lang twijfelen
Ik kan natuurlijk niet te lang gaan twijfelen. Om NaNoWriMo te kunnen halen, moet je gemiddeld 1667 woorden per dag schrijven. En elke dag dat je later begint, loop je gelijk achter en zorgt ervoor dat het gemiddelde aantal woorden per dag alleen nog maar hoger wordt. Toch heb ik mijzelf nog een extra dag te tijd gegeven om te beslissen. Aangezien ik altijd alles meetel wat ik schrijf, mag ik ook deze brief meetellen – en loop ik dus niet gelijk 1667 woorden achter…
Hoe bedoel je: Het zit stiekem in mijn achterhoofd… Haha ?…
Even nieuwsgierig
En hoe zit het met jou? Doe jij dit jaar mee met NaNoWriMo? Ik heb je er nog niet over gehoord, dus ik vermoed van niet, maar ik ben toch nieuwsgierig. Ik hoop ook stiekem dat ik niet tot je volgende brief moet wachten op het antwoord, hihi.
Dit was het weer. Ik kijk nu al uit naar jouw brief van volgende week.
Tot dan!
Liefs, Sandy
Wil je weten wie Ellen is? Ellen Kusters heeft haar eigen website: Ellens schrijfavonturen. Daar kun je nog meer enthousiaste verhalen vinden. Ga maar snel kijken!
Deze brief is onderdeel van een briefwisseling. De andere brieven vind je hier op de website.
Volg je mij al via Facebook, Instagram en Twitter?
Dit artikel bevat één of meerdere affiliate links.
Foto: bewerkte foto van Unsplash
