Daar zijn we weer

Ellen en ik gaan elke week samen op schrijfavontuur. Wat we allemaal meemaken, schrijven wij in een soort briefwisseling naar elkaar. Deze keer vertelt Ellen dat de zomervakantie nu dan echt over is en we er weer zijn met onze briefwisseling.

Brief 98 – 7 september 2021

Hey Sandy,

Jeetje, wat voelt het ergens al lang geleden en aan de andere kant als gisteren. Toch zijn de zes weken zomervakantie voorbij gevlogen en begint vanaf vandaag (althans in het zuiden ?) het gewone leventje weer. Nou ja, gewoon. Wat is gewoon, zullen we maar zeggen? ?

Ik hoop dat jij een heerlijke vakantie hebt gehad, maar dat is een retorische vraag waarschijnlijk. Sowieso heb jij namelijk geweldig nieuws gekregen in die tijd. Je hebt namelijk de schrijfwedstrijd gewonnen. Wat fantastisch! Echt, ik was super blij voor jou en stiekem had ik gehoopt dat mijn verhaal ook uitgekozen zou zijn. Dat mocht helaas niet zo zijn.

TIJD OM NA TE DENKEN

Behalve dat geweldige bericht en het super mooie e-book is het natuurlijk een droom die uitkomt. Én het smaakt vast naar meer. Ik weet namelijk precies hoe jij je voelt. Om je naam op een boekcover te zien staan is zo speciaal. Dat gevoel wil je gewoon veel vaker meemaken.

In de afgelopen weken hebben mijn schrijfavonturen even op een lager pitje gestaan. Ik heb echt wel geschreven, maar ik heb mezelf ook rust gegund. Omdat Bart 3 weken vakantie had, maar niet alle drie achter elkaar, was het ook lastig om in een schrijfritme te blijven. Thuis moest er van alles gebeuren, maar dat hoef ik jou vast niet uit te leggen als moeder van kinderen, haha.

BALANS OPMAKEN

In de vakantieperiode word ik altijd een beetje nostalgisch en ga ik nadenken over al mijn gestelde doelen voor dit jaar. Een beetje de balans opmaken, zeg maar. De vakantietijd vind ik daar de uitgewezen periode voor. Ik weet niet of je dit herkent?

Zoals je weet ben ik aan het begin van dit jaar de uitdaging aangegaan om aan zoveel mogelijk (leuke) schrijfwedstrijden mee te doen. Puur om te kijken of het echt klopt wat er geschreven wordt; dat je meer kans hebt om gepubliceerd te worden als je meer verhalen instuurt. Statistisch gezien zou dat inderdaad moeten kloppen, maar in de praktijk blijkt dat (voor mij in ieder geval) toch net anders te werken.

HOE NU VERDER?

Eerder had ik al de conclusie getrokken dat het verstandig zou zijn om niet meer aan iedere schrijfwedstrijd die voorbijkomt mee te doen. Ware het niet dat ik het gewoon niet kan laten om een poging te wagen. Iets in mij is op dat moment sterker en geeft me in dat ik het moet proberen. Wie niet waagt, wie niet wint, is de bekende uitdrukking.

Op zich is daar niets mis mee, maar het heeft wel voor een heleboel teleurstellingen gezorgd. Ondanks dat ik besef dat het niet altijd lukt en dat ik rekening moet houden met tegenvallers, komt het toch iedere keer hard aan. Iedere keer moet ik het een plekje geven. Ik vraag me af wat het leven me probeert in te fluisteren?

GEWOON DOORGAAN

Is het een teken dat ik moet stoppen en moet kiezen voor een paar wedstrijden? Of probeert het me te leren omgaan met teleurstelling en afwijzing? Ergens voel ik dat het vooral het laatste is, omdat ik erg veel moeite heb met kritiek en tegenvallers. Waarschijnlijk heb ik hier nog veel in te leren en is dit voor mij een manier om dat te doen. Maar ik filosofeer nu gewoon ‘hardop’, hè? Ik heb de wijsheid niet in pacht.

En dus, dus ga ik gewoon stug door. Omdat ik óók het gevoel heb dat al dat werk zich een keer gaat lonen. De aanhouder wint, never give up my dreams, just do it. Allemaal quotes en (misschien) cliché’s die me houvast bieden. Ik geloof erin. En daarom doe ik wat ik doe en geef ik niet op.

EN JIJ?

Hoe zit het met jouw plannen en doelen? En vooral; hoe is het met je manuscript? Met de vorderingen rondom je boek? Ik ben uiteraard erg benieuwd of je in de vakantie veel gewerkt hebt aan je boek. De tijd vliegt namelijk en voordat je het weet is het november.

In een eerdere brief gaf je al aan dat je het niet erg zou vinden wanneer je de deadline van 1 november niet zou halen. Super! Het haalt de druk eraf en zorgt ervoor dat je meer kunt genieten van het proces. Want uiteindelijk is de reis en het proces het succes. Natuurlijk is het resultaat fantastisch en hoop je dat veel mensen je boek zullen kopen en lezen, maar de weg ernaartoe is helemaal te gek en daar leer je het meest van.

HELEMAAL HERSTELD?

Verder ben ik natuurlijk ook erg nieuwsgierig naar je gezondheid. Ik hoop dat je meer energie hebt en dat de klachten zijn afgenomen. Het is tenslotte niet niks om zolang zo vermoeid te zijn. Iets waar je niet voor kiest. De vakantie was een mooie tijd om even lekker de batterij op te laden en even niets te moeten.

Laten we hopen dat we na de vakantie weer vol energie en met veel enthousiasme aan al onze schrijfdromen kunnen en mogen werken. Ik wens je daar heel veel succes bij en geniet van al het moois wat op je pad komt. Dat doe ik ook! ?

Enne, ik kijk erg uit naar jouw antwoord. Tot snel.

Liefs Ellen

Wil je weten wie Ellen is? Ellen Kusters heeft haar eigen website: Ellens schrijfavonturen. Daar kun je nog meer enthousiaste verhalen vinden. Ga maar snel kijken!

Deze brief is onderdeel van een briefwisseling. De andere brieven vind je hier op de website.

Volg je mij al via Facebook, Instagram en Twitter?

Dit artikel bevat één of meerdere affiliate links.

Foto: foto Ellen Kusters

BoekenBoeken

Delen is lief!

Je houd misschien ook van..

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.