Ellen en ik gaan elke week samen op schrijfavontuur. Wat we allemaal meemaken, schrijven wij in een soort briefwisseling naar elkaar. Deze keer vertel ik over “ja” zeggen tegen jezelf.
Brief 85 – 13 april 2021
Hoi Ellen,
Het is alweer dinsdag en dat betekent dat het mijn beurt is om een brief te schrijven. Dit keer wil ik weer vertellen over hoe het gaat met mijn manuscript en over “ja” zeggen tegen jezelf.
Pareltjes van wijsheid
Laatst zat ik te luisteren naar een podcast van Kim Munnecom. Voor degenen die haar nog niet kennen; het is een echte aanrader om haar eens op te zoeken. Zij vertelde in de podcast dat “nee” zeggen tegen iets, betekent dat je “ja” zegt tegen jezelf. Daar moest ik even over nadenken, maar het was mij al snel duidelijk dat dit weer eens één van die pareltjes van wijsheid was, die ze vaker met haar luisteraars deelt. En ze heeft het dan echt niet over dingen die ik niet weet, want ik weet dit best, maar het is vaak goed om het nog eens te horen en bij stil te staan.
“JA” zeggen tegen jezelf
Het komt er eigenlijk op neer dat je best wat vaker “nee” mag zeggen. Veel mensen, ikzelf niet uitgezonderd, zijn snel geneigd om te doen wat er gevraagd wordt of wat de bedoeling is – of waarvan men denkt dat het “moet”. Of soms wil je gewoon teveel – zoals in mijn geval ?… En “nee” zeggen tegen iets, dus ervoor kiezen om het niet te doen, geeft jezelf tijd en ruimte om wat anders te doen (of gewoon even helemaal niks) en daarmee zeg je dus eigenlijk “ja” tegen jezelf. Voor jou zijn dit geen onbekende teksten, dat weet ik, maar ik wilde het toch benoemen in deze brief, omdat dit iets is wat momenteel voor mij erg van toepassing is.
Hoe zeg ik nu “ja” tegen mijzelf?
Zoals je weet, ben ik iemand die het leuk vindt om van alles te doen; leuke dingen doen met mijn gezin, schrijven, resin art maken, nieuwe plannen maken en uitvoeren en noem het maar op. En normaal lukt dit ook altijd. Ik weet wanneer ik iets wel en niet moet doen en kan die dingen goed combineren. Sinds mijn Corona, nu ruim 4 maanden geleden, werkt dit allemaal net even anders. Mijn energielevel is nog steeds niet goed en dat betekent dat ik keuzes moet maken. Alles moest op een lager pitje. Ik deed alles nog wel, maar veel minder vaak en minder lang. Waar ik normaal gerust na een lange werkdag nog achter de computer dook om nog wat te schrijven, lukt mij dat al een tijdje niet meer. Toch wilde ik wel álles blijven doen…
En nu? Nu merk ik dat dit mij opbreekt. Mijn lichaam redt het gewoon nog niet allemaal, maar mijn hoofd wilde dat alles wel. Ik heb de afgelopen dagen dus goed nagedacht en tegen een heel aantal dingen bewust even “nee” gezegd. Ik ben dus nog een stap terug aan het doen met mijn vele hobby’s, hoe jammer ik dat ook vind.
Wat ga ik nog wel doen?
Ik heb voor mijzelf een hobby-prioriteitenlijstje gemaakt en daar staan nu eigenlijk nog maar 3 dingen op. Met stip op nummer 1 staat mijn manuscript. Ik zou het namelijk nog steeds heel gaaf vinden als het mij lukt om die deadline van 1 november te halen. Op nummer 2 staat onze briefwisseling. Ik vind het zo leuk dat wij dit doen en die ene brief schrijven in 2 weken tijd, dat lukt prima. En dan blijft op nummer 3 mijn resin art hobby over. Ik doe gewoon af en toe nog een beetje iets. Dit was al veel minder dan eerst en dat ene uurtje in het weekend is nog goed te doen.
En dat was het dan…
Je ziet misschien ook wel dat ik o.a. geen schrijfwedstrijden noem. Ik heb voor mijzelf besloten dat ik niet mee ga doen aan de 2 schrijfwedstrijden die in april en mei zijn. Dit is gewoon even teveel. De enige wedstrijd die ik nog wel ga doen is die van Lianne, maar die is pas eind juni en ik hoop tegen die tijd wel weer “back in business” te zijn.
En werkt het?
De grote conclusie die je kunt trekken als je naar mijn prioriteitenlijstje kijkt, is dat ik in mijn vrije tijd vooral bezig zal zijn met mijn manuscript. Elke keer een klein beetje en dan komt het goed. Het fijne is dat dit bezig zijn met mijn verhaal ook een heleboel energie geeft. En het idee dat de rest van mijzelf even niet hoeft, geeft ook een hoop rust. Dus, ja, het werkt.
Manuscript
In mijn vorige brief vertelde ik over het grote herschrijven van mijn manuscript. Ik was toen in mijn hoofd wel al een beetje bezig geweest met het bedenken van aanpassingen, maar ik had ze nog niet op het digitale papier verwerkt. Ik ben daar heel toevallig ook nog maar pas mee begonnen. Eerder was daar nog niet veel ruimte voor (iets met “teveel willen” ?…) , maar nu ben ik er klaar voor.
Eén van de grotere aanpassingen heeft te maken met het begin van het verhaal. Maria, die mijn manuscript geredigeerd heeft, gaf aan dat ik mijn eerste hoofdstuk beter kon weglaten en bij het tweede hoofdstuk kon beginnen – over “kill your darlings” gesproken, haha. Maar ik moet zeggen dat ik haar tips voor het begin van het verhaal heb verwerkt en dat het echt beter is op deze manier.
Ik blijk in mijn verhaal dingen vaak een beetje dubbel te zeggen of teveel uit te leggen – de juf in mij, hihi – en ik heb dus al veel dingen geschrapt. Soms denk ik wel eens: blijft er nog wel iets over? Maar als ik het vernieuwde hoofdstuk teruglees, zit er gewoon meer vaart in en mis ik niks.
Grootste uitdaging bij het herschrijven
Tot nu toe heb ik ontdekt dat de grootste uitdaging in het herschrijven toch wel zit is dat “kill your darlings”; het weglaten van dingen of scènes die gewoon niks toevoegen aan het verhaal. Ik heb gemerkt dat ik wel goed moet opletten dat er in zo’n scène geen cruciale informatie zit verstopt. Zo kan een scène misschien wel overbodig zijn, maar heb ik daar toevallig wel in verwerkt hoe mijn hoofdpersonen eruit zien. Dat laatste moet dan wel ergens anders nog terugkomen.
Of zoals het stukje dat ik gisteren aan het herschrijven was. Mijn hoofdpersonages waren stiekem een plan aan het bedenken waar hun opa en oma niks van mochten weten. Maar doordat ik de scène ervoor had geschrapt, bleek de opa opeens nog in deze scène te zitten (omdat hij niet eerder vertrokken was om naar oma te gaan). Dit kon natuurlijk niet. Dus moest ik opa toch nog even ergens dumpen in deze scène ?… Laten we zeggen dat het je goed scherp moet zijn tijdens het herschrijven.
En jij?
Hoe gaat het momenteel met jouw plannen? Heb je al een leuk verhaal geschreven voor de schrijfwedstrijd van eind april? Het zou heel gaaf zijn als het je lukt om straks uitgekozen te worden.
Ik hoor het graag in jouw nieuwe brief volgende week.
Tot dan!
Liefs, Sandy
Wil je weten wie Ellen is? Ellen Kusters heeft haar eigen website: Ellens schrijfavonturen. Daar kun je nog meer enthousiaste verhalen vinden. Ga maar snel kijken!
Deze brief is onderdeel van een briefwisseling. De andere brieven vind je hier op de website.
Volg je mij al via Facebook, Instagram en Twitter?
Dit artikel bevat één of meerdere affiliate links.
Foto: eigen foto
