Ellen en ik gaan elke week samen op schrijfavontuur. Wat we allemaal meemaken, schrijven wij in een soort briefwisseling naar elkaar. Deze keer vertelt Ellen onder andere over honderd keer vallen – honderd en één keer opstaan.
Brief 94 – 15 juni 2021
Hey Sandy,
Zo leuk om te lezen hoe jij over dingen denkt en dan tot de conclusie komen dat we echt heel veel overeenkomsten hebben. Echt heel jammer dat we de tickets voor het Manifestatie-event niet gewonnen hebben, maar die ontmoeting zal ooit plaatsvinden.
LOSLATEN IS HET SLEUTELWOORD
Wat goed dat je zover bent in je proces dat je besloten hebt om de dingen gewoon los te laten. Om de druk er bij jezelf vanaf te halen. Ik weet hoe moeilijk dat is. Je wilt niets liever dan de, door jou zelf gestelde, deadline halen. Het is moeilijk om erop te vertrouwen dat het ook goed komt als je die deadline niet haalt.
Bovendien moet je ook zeker niet vergeten wat je al allemaal gedaan en bereikt hebt. Als je nu nog steeds aan het dromen was over je eigen boek, was er helemaal niets gebeurd en had je al die stappen niet gezet. Het klinkt zo makkelijk en vaak beseffen we het pas als iemand anders er ons attent op maakt. Dus bij dezen… ?
GOUDEN STROP
Wow, wat ontzettend tof dat je schrijfvriendin de Gouden Strop heeft gewonnen. Een fantastische prestatie. Zelf deed ik mee aan de Zilveren Strop en ik heb de shortlist niet behaald. Ik heb in een post op Instagram of op Facebook (of allebei) gedeeld dat ik op de 75e plek ben geëindigd. In het linker rijtje, haha. De feedback (oftewel de beoordelingen) op mijn verhaal waren redelijk positief en zeker opbouwend. Daar kan ik wel wat mee.
Het lijkt me heel gaaf om van dichtbij mee te maken dat iemand zo’n mooie prijs in ontvangst mag nemen. Zo heb je een geweldig voorbeeld van hoe het kan. Dus ik zou tegen je vriendin zeggen dat ze maar op moet passen, hihi… ?
SCHRIJFWEDSTRIJDEN
Ik ben nu intussen erg benieuwd geworden of het je gelukt is om het verhaal voor de schrijfwedstrijd van Lianne en Annemieke te schrijven. Heel fijn ook om elkaars verhaal te lezen en van commentaar te voorzien, zodat we nog meer kans hebben op publicatie. Dat zou natuurlijk te gek zijn, om straks samen in het e-book te komen.
Dat brengt mij meteen op een nieuw onderwerp. Jij hebt een tijdje terug besloten om alleen nog maar mee te doen aan de schrijfwedstrijd van Lianne. Vanwege je, nog altijd, lage energiepeil was het beter om je te concentreren op de dingen die je het allerleukste vond om te doen. Een heel verstandige beslissing.
VEEL, HEEL VEEL AFWIJZINGEN
Mijn doel was om dit jaar aan zoveel mogelijk schrijfwedstrijden mee te doen. Ik kan je vertellen dat ik me suf pieker en eelt op mijn vingers heb ontwikkeld door het schrijven van al die verhalen. Ergens had ik in een blog gelezen dat iemand door aan heel veel schrijfwedstrijden mee te doen, steeds meer gepubliceerd werd en daardoor uiteindelijk ook een boekcontract in de wacht had gesleept.
Nou, dat leek mij ook wel wat. Er zijn dit jaar al heel wat schrijfwedstrijden voorbij gekomen en er zijn er nog steeds een heleboel. Ik heb het mezelf dus niet bepaald makkelijk gemaakt. Waar ik, eerlijk gezegd, geen rekening mee had gehouden, was de kans op meer afwijzingen. Gek hè? Ik heb vorig jaar namelijk best een aantal leuke verhalen geschreven die gepubliceerd zijn. Dat schept verwachtingen, vooral bij mezelf. Jammer genoeg kan ik tot op heden mijn eigen verwachtingen niet waarmaken en dat doet zeer.
HONDERD KEER VALLEN – HONDERD EN ÉÉN KEER OPSTAAN
Kijk, een keer een teleurstelling te verwerken krijgen, is niet zo’n drama. Maar de afgelopen weken zijn er best wel wat tegenvallende berichten gekomen op inzendingen van mijn verhalen. Het doet wat met me. Ik begin een beetje aan mezelf en mijn schrijftalent te twijfelen en vraag me soms af waar ik het eigenlijk voor doe.
Het is een kwestie van niet opgeven en doorgaan. Van vallen en weer opstaan. Keer op keer. Ik weet dat ik kan schrijven, ik heb het inmiddels al een paar keer ‘bewezen’. Dat wil overigens niet zeggen dat alle ingeleverde verhalen successen moeten worden. Natuurlijk zou dat wel heel gaaf zijn, maar ik moet ook realistisch blijven.
IS DIT EEN LES?
Jij weet dat dingen niet voor niets gebeuren. Waarschijnlijk gebeurt dit dus ook met een reden. En stiekem weet ik eigenlijk wel wat deze reden is. Ik heb gewoon teveel verhalen geschreven met te weinig focus. Bovendien heb ik blijkbaar ook ergens de verwachting dat ik succes ga hebben met die verhalen en nu dat niet zo is, valt dat tegen.
Ik mag hieruit misschien concluderen dat ik mezelf beter op een paar wedstrijden kan richten en deze tot in de puntjes verzorgen, als dat ik lukraak aan iedere wedstrijd meedoe en uiteindelijk helemaal niets bereik. Ja, ik heb mijn lesje wel geleerd.
MIJN EIGEN MANUSCRIPT
Wat ik eigenlijk ook ontzettend jammer vind, is dat ik in deze hele schrijfwedstrijdenperikelen mijn eigen manuscript naar de achtergrond heb gedrongen. Het is ergens op een stoffige plank terechtgekomen en dat was nou net niet de bedoeling.
Ik heb me dan ook voorgenomen om het weer te gaan oppakken en mezelf er volledig op te richten. Er zijn nu nog een aantal verhalen waar ik mee bezig ben en die maak ik uiteraard eerst af. Die commitment ben ik met mezelf aangegaan en dus wil ik deze ook nakomen.
TOCH MEER FOCUS
Wat het me ook heeft geleerd is dat het beter is om me te focussen op een of twee dingen en niet meer alles tegelijk willen doen. Dat betekent niet dat ik me altijd op 1 ding wil blijven focussen, maar om iets te bereiken, is dat denk ik wel key.
Nu doe ik heel veel en niet alles met volledige overgave en aandacht en dat gaat dus ten koste van de kwaliteit. Dat zie ik nu in. Maar goed, ik zie het ook als een experiment en doe de dingen waar ik me op dat moment goed bij voel. De tijd zal uitwijzen of dat verstandig was of niet.
Zo, dat was eigenlijk een beetje een klaagzang. Ik beloof dat ik in mijn volgende brief weer de positieve Ellen ben, haha.
Ik kijk uit naar jouw brief.
Liefs Ellen
Wil je weten wie Ellen is? Ellen Kusters heeft haar eigen website: Ellens schrijfavonturen. Daar kun je nog meer enthousiaste verhalen vinden. Ga maar snel kijken!
Deze brief is onderdeel van een briefwisseling. De andere brieven vind je hier op de website.
Volg je mij al via Facebook, Instagram en Twitter?
Dit artikel bevat één of meerdere affiliate links.
Foto: foto Ellen Kusters
Delen is lief!