Ellen en ik gaan elke week samen op schrijfavontuur. Wat we allemaal meemaken, schrijven wij in een soort briefwisseling naar elkaar. In deze nieuwe brief schrijft Ellen meer een filosofische brief…
Brief 210 – 8 oktober 2024
Hey Sandy,
Op het moment van het schrijven van deze brief ben ik druk met de voorbereidingen voor ons tripje naar Corsica. Bart en ik zijn namelijk 15 oktober vijfentwintig jaar getrouwd en we vieren dit een beetje door samen op vakantie te gaan. We hebben het “grote” feest natuurlijk al in de zomervakantie gevierd door met de hele familie drie weken naar Amerika te zijn gegaan. Komende week doen we het dus nog eens dunnetjes over. 😊
Herfstweer
Wat vervelend om te lezen dat jij en de boys geveld waren door een vervelend virusje vorige week. Hopelijk zijn jullie weer opgeknapt. Tja, het is weer die tijd van het jaar, waarin het weer omslaat en veel mensen verkouden of grieperig zijn. Het is niet leuk, maar het hoort er een beetje bij. Alhoewel ik enorm kan genieten van de herfst met al z’n streken, hoor. De kleuren, de geuren, de koudere temperaturen, de mist ’s morgens op het land. Heerlijk!
Plannen in de ijskast
Grappig (niet de reden waarom 😉) dat jij hetzelfde ervaarde als ik wat betreft gemaakte plannen. Soms heb je veel ideeën, maar niet de tijd of zin om deze uit te voeren. En we weten allebei inmiddels dat het oké is om daarmee te dealen. Je kunt nu eenmaal niet alles wat je bedacht of gewild had (al doen sommige mensen dat wel eens anders overkomen).
Je gevoel aankijken
Jij omschreef vorige week heel mooi dat je je gevoel mag aankijken als bepaalde dingen of plannen niet van de grond komen. Waarom is dat? Wat probeert je gevoel je te vertellen? En mag je daarnaar luisteren of moet je toch doorduwen? Allemaal vragen die je jezelf kunt stellen als je doelen of plannen hebt, maar deze niet behaalt of bereikt.
Conclusies trekken
Die stiekeme schop (altijd liefdevol bedoeld 😊) heb ik soms even nodig. En zoals jij het beschreef kan die jaloezie (niet echt vervelende jaloezie maar inderdaad bewondering is een betere omschrijving) je aanzetten om in actie te komen of om over iets na te denken. Ik schreef in mijn vorige brief dat ik nog niet zoveel actie had ondernomen om spreekklussen omtrent de week van de werkstress te bemachtigen. En ik had bedacht dat ik daar toch actiever mee aan de slag wilde gaan. Ik heb na jouw vorige brief dan ook een conclusie getrokken.
Leegte
Aan het einde van 2023 en het eerste half jaar van dit jaar ben ik druk geweest met het uitkomen van mijn herschreven autobiografie en alles wat daarbij komt kijken. Het klinkt misschien gek, maar nu dit aan de kant is, blijft er een “leegte” achter. Je hoopt dat er een achtbaan aan gebeurtenissen volgt na zo’n lancering, dat er veel interactie is met lezers of berichten/mails die je ontvangt van mensen die je boek gelezen/gekocht hebben. Je voelt het al aan waarschijnlijk; dat is niet gebeurd. Al dat werk en zo weinig terugkoppeling. En ja, dat voelt “leeg”.
Evaluatie project boek
Het is absoluut niet mijn bedoeling om in deze brief te zeuren of klagen, begrijp me niet verkeerd. Ik evalueer tijdens het schrijven hoe ik op het hele proces terugkijk. En jij krijgt het “live” mee, haha… 😉
Uiteindelijk heb ik te hoge verwachtingen gehad, was ik te gefocust op een goede verkoop. Omdat ik ervan overtuigd ben dat ik met mijn verhaal zoveel mensen een hart onder de riem kan steken. Dat geloof ik oprecht. Het is alleen verdomde moeilijk om een weg naar een groter leespubliek te vinden. En ja, dat ligt voor een groot deel aan mezelf. Ik ben daarin niet actief en consequent genoeg. Andere collega-schrijvers zijn veel meer zichtbaar en laten meer van zich zien en horen.
Andere dingen
Daarom heb ik besloten het hele “gedoe” rondom mijn autobiografie en het zoeken naar spreekklussen op een laag pitje te zetten. Wel heb ik de journalist benaderd, die mij aan het begin van het jaar heeft geïnterviewd, om te vragen of het artikel in november geplaatst kan worden. Hij zou ernaar kijken en er bij mij op terugkomen. Dus dat is fijn.
Verder heb ik niets meer ondernomen omtrent het actief op zoek gaan naar spreekklussen. Jij zei iets dat me raakte: als iets (nog) niet gebeurd is, wil ik het dan nog wel? In mijn geval is het antwoord: op dit moment niet. Ik laat het rusten en ga eens voelen wat ik nu eigenlijk precies wil. Wil ik me nu richten op het geven van lezingen? Of wil ik toch liever bezig zijn met schrijven? Want eerlijk gezegd ben ik daar de laatste tijd ook niet meer zo veel mee bezig (op een paar leuke uitzonderingen na 😊).
Filosofische brief
Al met al heb ik in deze brief flink gefilosofeerd over mijn “toekomst” (al klinkt dat veel zwaarder dan ik het bedoel, haha). Ik ga eerst maar eens lekker een weekje met Bart op vakantie en genieten van de prachtige natuur daar. Je zult daar vast het een en ander van voorbij zien komen. Daarna lees ik jouw brief en wie weet heb ik dan al de rust gevonden om te voelen wat ik precies wil. En als ik dat nog niet weet, is dat ook oké. Mijn geluk en voorrecht is dat ik die vrijheid en ruimte ook heb. Hoe tof is dat? (#dankbaar)
Hopelijk heb je dit keer genoten van mijn brief, al was het hier en daar een beetje zoeken naar de goede woorden.
Tot snel.
Liefs Ellen
Wil je weten wie Ellen is? Ellen Kusters heeft haar eigen website: Ellens schrijfavonturen. Daar kun je nog meer enthousiaste verhalen vinden. Ga maar snel kijken!
Deze brief is onderdeel van een briefwisseling. De start van de briefwisseling vind je hier op de website.
Volg je mij al via Facebook en Instagram?
Dit artikel bevat één of meerdere affiliate links.
Foto: foto Ellen Kusters
