Eens in de zoveel tijd kom je iemand tegen die hetzelfde pad bewandelt. Het is dan erg mooi dat je samen op avontuur kunt gaan. In dit geval op schrijfavontuur. Op een aparte pagina op deze website kun je lezen over de schrijfavonturen die ik samen met Ellen beleef. Wat we allemaal meemaken, schrijven wij in een soort briefwisseling naar elkaar. Dit keer vertel ik over mijn perfectionistische ‘ik’ tijdens het schrijven…
Brief 9 – 9 juli 2019
Hoi Ellen,
Wat leuk dat het weer mijn beurt is om te schrijven! Ik vind het zo leuk om nieuwe onderwerpen aan te snijden waar we over we van gedachten kunnen wisselen. En ik ben ook altijd weer erg nieuwsgierig hoe jij erover denkt. Een feestje om te schrijven en net zo’n feestje om je antwoord weer te lezen…
Het perfecte plaatje
Ik vind zo goed dat jij je verhaal hebt durven vertellen. Het échte leven, zoals jij het beschrijft. Je ziet tegenwoordig op alle social media de perfecte levens van iedereen. Die levens die natuurlijk helemaal niet allemaal zo perfect zijn, bij veel mensen waarschijnlijk zelfs verre van. Wat zou het toch zijn dat de meeste mensen het idee hebben dat je alleen maar het perfecte plaatje mag laten zien? Of misschien gebeurt het vanzelf, omdat men anderen niet wil lastig vallen met de nare dingen, waardoor alleen de goede dingen overblijven om te delen…
Niet dat ik zoveel negatieve dingen laat zien, maar ik durf
ook te zeggen dat ik niet het perfecte plaatje presenteer. Ik kies er gewoon
voor om allerlei dingen te laten zien, gewoon dingen die ik meemaak of
tegenkom. En geloof mij, ik leid echt niet het perfecte leventje. Maar ik ben
dik tevreden met hoe het gaat en dat is het belangrijkste!
Maar goed, laten we het hebben over schrijven.
Schrijven op een andere plek
Je hebt het in jouw brief over naar een inspirerende plek gaan en de magie zijn werk laten doen. Dat zou echt ‘magisch’ zijn als dat zou kunnen. In de praktijk werkt het natuurlijk anders. Alhoewel er wel degelijk mogelijkheden zijn om ergens anders te gaan schrijven. Regelmatig kom ik online of in mijn schrijftijdschrift reclames tegen van schrijfvakanties. Hoe gaaf zou dat zijn? Dan ga je ergens naartoe op vakantie en kun je als je wilt de hele dag schrijven en daar word je dan ook nog bij begeleid. Vaak ben je in gezelschap van andere schrijvers, die dus allemaal met hetzelfde doel daar naartoe zijn gegaan, namelijk: lekker schrijven.
Ik moet zeggen dat ik er best eens over na heb gedacht om dit te doen en het lijkt mij een hele ervaring. Ik heb alleen de pech dat dit soort schrijfvakanties meestal buiten de schoolvakanties gepland worden en laat ik daar als leerkracht nou net aan vast zitten. Maar wie weet is het nog eens iets voor in de toekomst… Het schijnt namelijk ook gewoon in Nederland te kunnen…
De perfectionistische schrijfster
In mijn vorige brief vertelde ik over al mijn schrijfplannen. Jij schrijft daarop heel lief dat ik er wel een beetje op moet letten dat ik niet teveel doe. Daar heb je een punt. Haha, ik geloof dat je mij steeds beter leert kennen. Als ik ergens enthousiast over ben, kan ik soms wel iets teveel willen. De mensen die mij kennen, weten dat ik wat perfectionistisch ben, een klein beetje maar (en nee, nu niet allemaal hard gaan lachen…). Die hoge eisen waar jij het over had, die stel ik inderdaad aan mijzelf. Ik weet dat het misschien best wat minder mag, maar het is erg lastig om zoiets los te laten als het eenmaal in je zit. Ik heb mij er lang geleden al bij neergelegd. En ach, het heeft ook zeker zo zijn voordelen.
Op schrijfgebied komt het goed van pas. De perfectionistische juf in mij filtert bijvoorbeeld al heel wat spel- en taalfouten uit mijn teksten. Iets waar een toekomstige uitgever waarschijnlijk erg blij van wordt. En wat mij ook kan helpen tijdens het vinden van die ene uitgever, omdat een brief of manuscript vol fouten natuurlijk veel sneller aan de kant wordt geschoven. En dat wil ik niet! Ik wil dat ze verder lezen.
Meer tijd om te schrijven
Nog een paar dagen en ik kan zeggen dat ik zomervakantie heb. Het enige moment in het jaar dat ik echt even helemaal niet bezig hoef te zijn met school. In theorie natuurlijk, want een juf staat nooit helemaal ‘uit’ en internet is een leuke bron voor allerlei ideeën voor het nieuwe schooljaar. Daarnaast heb ik de afgelopen zomers ontdekt dat de zomer ook een heerlijke tijd is om lekker te schrijven. Zonder alle schooldrukte is er veel meer ruimte in mijn hoofd voor andere dingen. Voor verhalen, personages en de meest leuke locaties waar een verhaal zich af kan spelen. En niet onbelangrijk… ik heb meestal ook veel meer tijd om te schrijven.
Ik kan je vertellen dat ik nu al veel zin heb in deze zomer(schrijf)vakantie!
Dit was het weer voor nu. Ik spreek je snel weer!
Liefs, Sandy
Wil je weten wie Ellen is? Ellen Kusters heeft haar eigen website: Ellens schrijfavonturen. Daar kun je nog meer enthousiaste verhalen vinden. Ga maar snel kijken!
Je kunt hier op de website nog meer schrijfavonturen lezen.
Volg je mij al via Facebook, Instagram en Twitter?
Dit artikel bevat één of meerdere affiliate links.
Foto: eigen foto
