Ellen en ik gaan elke week samen op schrijfavontuur. Wat we allemaal meemaken, schrijven wij in een soort briefwisseling naar elkaar. In deze nieuwe brief schrijf ik over het feit dat het bijna zomervakantie is! En wat dit voor mij inhoudt…
Brief 203 – 9 juli 2024
Hoi Ellen,
Hier ben ik weer, met mijn laatste brief zo vlak voor de zomervakantie! Ik hoop dat je hem weer leuk zult vinden.
Laatste loodjes voor de zomervakantie
Momenteel ben ik echt bezig met de laatste loodjes van het schooljaar. Wat is zo’n to-do-lijstje in die laatste weken toch lang. Zo heb ik dit jaar groep 7 en ben ik de afgelopen weken druk bezig geweest met (het voorbereiden van) oudergesprekken. Bij ons op school is deze fase van groep 7 het eerste moment dat wij met de ouders en kinderen alvast een kijkje richting de middelbare school nemen, oftewel dat we een verwachting uitgespreken over welk niveau daar op dit moment bij past. Altijd een spannend moment waar de kinderen echt naartoe leven. Toch vind ik dit ook altijd wel leuke gesprekken, omdat je alle ouders nog even een keertje ziet en spreekt.
Daarnaast zijn er nog meer dingen op mijn lijstje, waarvan er gelukkig steeds meer kunnen worden afgestreept. Denk aan het maken van de rapporten, het vullen van de portfolio’s, het opruimen van de klas (en eventueel inpakken om te verhuizen), het schrijven van een overdracht voor de volgende leerkrachten, gesprekken om deze overdracht toe te lichten en natuurlijk om een overdracht te ontvangen van je nieuwe klas, het voorbereiden van een meesters-en-juffendag, het kennismaken met je nieuwe klas, de laatste dingen invoeren in de digitale leerlingadministratie, … En misschien ben ik nog wel vergeten, hihi. Best veel zo, toch?
Bijna zomervakantie!
Op het moment dat ik deze brief schrijf, kan ik mijn werkdagen tot de zomervakantie tellen op één hand. Altijd een gek moment om te beseffen. Aan de ene kant is de zomervakantie altijd iets om naar uit te kijken. Het is gewoon heerlijk om even vijf weken helemaal niks te moeten. De zomervakantie is het enige moment in het jaar, dat je als leerkracht echt klaar bent. Dat herken je vast nog wel van jouw tijd als leerkracht. De rest van het jaar – in de avonden, weekenden, vakanties – zijn er altijd nog wel dingen die je “moet” doen. Gelukkig ben ik inmiddels aardig goed geworden in het loslaten hiervan op deze momenten. Maar straks is er gewoon écht even geen werk, wat op je ligt te wachten. Hoe fijn is dat?
Aan de andere kant vind ik het ook altijd jammer dat het bijna vakantie is. Dat ik nog maar vijf werkdagen heb tot mijn zomervakantie, betekent dat ik ook nog maar vijf dagen met mijn klas heb (of zelfs maar vier, omdat één dag een ondersteuningsdag is voor mij). Je bouwt in een schooljaar toch een band op met de kinderen in je klas en zomervakantie betekent altijd ook dat je afscheid moet nemen. In mijn eerste jaren als leerkracht heb ik daar echt aan moeten wennen, gelukkig heb ik hier inmiddels meer ervaring in. Plus het voordeel van het lesgeven in groep 7… ze zijn nog niet gelijk van school af. Ik kom ze volgend jaar nog wel weer tegen…
Plannen in de zomervakantie
Met vijf lege weken in het vooruitzicht krijg ik toch altijd weer zin om plannen te gaan maken over hoe ik die weken ga vullen. We gaan in elk geval twee weken op vakantie, naar Limburg dit jaar. Ik zit weer vlak bij jou, haha… Misschien toch eens de kans grijpen voor die ontmoeting in real life 😉… De overige drie weken zijn nog lekker leeg.
Ergens in mijn hoofd zitten allerlei creatieve ideeën, die schreeuwen om uitgewerkt te worden in die weken. Maar ik heb met mijzelf afgesproken, dat ik hier niet speciaal mee bezig ga zijn. Ik merk wel wat er uit mijn handen gaat komen, zonder plannen en zonder druk. Gewoon afwachten welk creatief zaadje tot uiting wil komen. Of misschien wel geen eentje…
Niks plannen
Ik ben benieuwd of het mij gaat lukken om niet voor mijzelf allerlei creatieve plannen te maken. Nu die zomervakantie zo dichtbij is, merk ik dat mijn fantasie weer lekker met mij aan de haal gaat. Misschien heb je op Instagram langs zien komen, dat ik mijzelf een naaimachine cadeau heb gedaan. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar in mijn hoofd is een plan bezig zich te ontvouwen.
Heel stom: ik heb mij hier zelfs een beetje tegen verzet, de afgelopen tijd. Onder het kopje van: “ga nu niet weer iets nieuws beginnen”, wilde ik het eigenlijk niet doen. Maar toen kwam er een stemmetje: Maar wat nou als dit het is? Wat nou als dit hét idee is, wat je echt moet gaan doen en je doet het niet, omdat je al zoveel andere dingen doet? Snap je wat ik bedoel? En toen dacht ik: Ach, het kan vast geen kwaad… Eens kijken waar dit idee mij gaat brengen.
Toch een nieuw idee dus
Toch een nieuw idee dus. Zucht….. Soms word ik een beetje moe van mijzelf, hihi. En ik hoor jou in gedachten al grinniken… De reden dat ik overstag ben gegaan en mijzelf open zet voor dit idee, is mede doordat hier allerlei eerdere ideeën in samenkomen… En wat nou als ik al die eerdere creatieve ideeën en uitspattingen nodig heb gehad om op dit punt te komen?
Of niet natuurlijk, haha. Maar dat zie ik later wel… Sorry voor deze cryptische omschrijving, waar jij momenteel echt niks mee kan… Ik zou zeggen, blijf mij komende zomer vooral volgen op de sociale media. En denk maar zo: in mijn volgende brief, over een week over 6-7-8, kan ik vast meer vertellen, hihi.
Hiermee ben ik aan het einde gekomen van míjn laatste brief voor de zomervakantie. Ik kijk uit naar jouw brief volgende week. En daarna gaan we genieten van een welverdiende vakantie!
Alvast een heel fijne zomervakantie gewenst!
Liefs, Sandy
Wil je weten wie Ellen is? Ellen Kusters heeft haar eigen website: Ellens schrijfavonturen. Daar kun je nog meer enthousiaste verhalen vinden. Ga maar snel kijken!
Deze brief is onderdeel van een briefwisseling. De start van de briefwisseling vind je hier op de website.
Volg je mij al via Facebook en Instagram?
Dit artikel bevat één of meerdere affiliate links.
Foto: bewerkte foto van Pixabay
