Ellen en ik gaan elke week samen op schrijfavontuur. Wat we allemaal meemaken, schrijven wij in een soort briefwisseling naar elkaar. In deze nieuwe brief schrijf ik aan Ellen over signalen herkennen en opnieuw kiezen.
Brief 207 – 17 september 2024
Hoi Ellen,
Wat leuk om vorige week jouw brief weer te kunnen lezen, na zo’n lange zomerstop.
Thuiskomen
Ik vond het grappig om te lezen dat mijn eerste brief sinds de zomerstop voelde als thuiskomen. Zelf ervaar ik dat ook echt zo. Het is gewoon zo vertrouwd na zoveel jaar om elke week elkaar te schrijven en dus ook elke twee weken iets van jou te horen. Leuk!
Signalen van mijn lijf
Grappig dat jij vorige week begon over het herkennen van signalen van je lijf. Toevallig ben ik in mijn laatste sessie kinesiologie bezig geweest met dat onderwerp. Iedereen herkent wel de signalen als je lichaam “aan het schreeuwen” is, en ik ben best goed geworden in het herkennen als mijn lichaam “zijn stem verheft” (om even in juf-termen te blijven 😉). Dit laatste uit zich bij mij dus in die erge vermoeidheid, die mij ineens kan overvallen. Maar ik wil graag beter worden in het herkennen van de signalen als mijn lichaam “aan het fluisteren” is. Daar kan ik echt de winst behalen.
Nu ga ik regelmatig door tot het echt even niet meer gaat. Toch zou het veel beter zijn als ik het eerder aanvoel, waardoor ik ook eerder even mijn rust kan pakken. Op die manier kan ik uiteindelijk veel meer doen en sneller herstellen. Als je snapt wat ik bedoel.
Andere signalen
Maar wat jij in jouw brief meer bedoelde, als ik je goed begreep, is dat jij en ik zoveel met zelfontwikkeling bezig zijn geweest, dat wij het herkennen wanneer we stappen aan het maken zijn. En inderdaad dan niet die megastappen, maar ook de kleintjes. Díe signalen van ons lichaam… Met alle stapjes ben ik al blij, want het is weer een stapje vooruit.
Andere invulling
In mijn vorige brief schreef ik over de andere invulling van mijn week, nu twee dagen werken en drie dagen vrij (in te vullen). Ook schreef ik toen heel enthousiast dat ik mijn vrije dagen een soort vaste invulling wilde gaan geven. We zijn nu echter twee weken verder en ik kan je vertellen dat dit nog niet echt goed gelukt is… hihi. Blijkbaar vind ik dat toch moeilijker dan ik dacht.
Dat ik in mijn hoofd heb bedacht dat het verstandiger zou zijn, dat zegt niet dat ditzelfde hoofd het eens is zijn eigen idee, op het moment dat mijn vrije dagen van de nieuwe week voor mij liggen. Dit zijn de momenten dat ik best even een beetje moe kan worden van mijzelf…
Jaloers
Daarom was ik ergens wel een klein beetje jaloers toen ik in jouw brief las, dat jij meer bent van het werken in een flow. Je ziet wel waar je op dat moment mee bezig gaat en dan kan het gebeuren dat sommige dingen even blijven liggen.
Ik heb geleerd dat je niet zomaar jaloers wordt op mensen – en jaloers een wel een groot woord in dit geval, maar je snapt wel wat ik bedoel. Jaloezie is een teken dat iemand anders iets heeft of doet wat jij ook zou willen. Op zich is dat wel bekend, maar meestal heeft jaloezie een negatieve klank, terwijl het eigenlijk meer zegt over jezelf dan over een ander. Eigenlijk leer je jezelf weer een beetje beter kennen, dus probeer dan naar jezelf te kijken. In mijn geval wil het misschien heel stiekem zeggen, dat ik mijn dagen toch niet zo vast moet prikken, maar inderdaad meer moet werken vanuit een flow.
Doe ik stiekem al
En dat werken vanuit een flow ben ik dus heel stiekem ook al een beetje aan het doen de afgelopen twee weken. Terwijl ik dat dus niet wilde… Ergens knaagde dat een beetje aan mij, maar misschien is het een teken dat ik dit los moet laten en mijzelf toestemming moet geven om mij aan die flow over te geven.
Geen plannen
Diezelfde mini jaloezie kwam ook even de kop opduiken, toen ik las dat jij geen echte plannen hebt. Jij schreef dat jou dat een paar jaar geleden in paniek zou hebben laten raken, maar nu niet meer. Wat goed! En zo hoort het ook. Het gevoel dat ik kreeg, toen ik dat las in jouw brief, was: Dat wil ik ook, want wat een vrijheid heb je dan!
En misschien is dat ook wel een teken voor mij. Wie weet…
Project Sterrenvriendjes
Mijn project “Sterrenvriendjes” vormt zich langzaam… Ik heb mijzelf alle tijd gegeven om het te ontwikkelen en verder te laten groeien. De sterrenvriendjes zijn bijna allemaal “af”. Ik wil er zeven gaan maken, eentje voor elke kleur van de regenboog. Zo’n beetje dan, want er zit een roze bij en die kleur zit heel officieel niet in de regenboog, maar ik vond dat dit best kon, haha. Elk vriendje heeft inderdaad een soort basisemotie en “kracht”, maar natuurlijk ook een “slechtere” eigenschap. Hiermee hoop ik dat kinderen zichzelf in één of meer van de sterrenvriendjes terug gaan zien straks.
Zodra ze allemaal af zijn, kan ik er verder mee aan de slag. Geen haast, geen druk… Ik heb een bepaalde opzet in mijn hoofd en op het digitale papier, maar wil mijzelf niet te snel pushen. Met als gevaar, dat ik niet doorzet 😊… Maar ik vind het idee veel te leuk, dus ik denk dat dit wel goed gaat komen.
Nog meer ideeën
En dan moet ik tot mijn grote schaamte-nieuwsgierigheid-irritatie 😉 (-zucht ) bekennen, dat er in mijn hoofd alweer een nieuw idee aan het vormen is. Alsof er een soort creatieve kraan is opengedraaid. Vroeger gebeurde dit vooral met verhaalideeën, maar nu dus ook met allerlei andere ideeën. Je zou haast denken dat mijn hoofd zich af en toe een beetje verveeld, haha.
Dit idee laat ik er voor nu vooral zijn en ik zie wel hoe het zich verder gaat ontwikkelen. Wordt het een concreter plan, dan kan ik er misschien wat mee gaan doen, maar misschien ebt het ook wel weer weg. Ik ga het zien… En sorry, ik ga hier dus ook voor nu nog niks over zeggen… Sorry!
Spreken
Jij schreef in jouw brief dat je misschien op zoek zou gaan naar mogelijkheden om in de week van de werkstress ergens te kunnen spreken. Dit vind ik echt iets voor jou. En die week is ook nog eens een heel mooi moment daarvoor, vanwege je boek en persoonlijke ervaring hierin, en natuurlijk jouw liefde om voor publiek te mogen spreken. Superleuk! Ik hoop dat het je gaat lukken! Daar lees ik in jouw volgende brief vast meer over.
Tot zover weer mijn brief, die alweer veel te lang is geworden, zie ik nu…
Tot snel weer!
Liefs, Sandy
Wil je weten wie Ellen is? Ellen Kusters heeft haar eigen website: Ellens schrijfavonturen. Daar kun je nog meer enthousiaste verhalen vinden. Ga maar snel kijken!
Deze brief is onderdeel van een briefwisseling. De start van de briefwisseling vind je hier op de website.
Volg je mij al via Facebook en Instagram?
Dit artikel bevat één of meerdere affiliate links.
Foto: eigen foto
Delen is lief!
