Het is weer tijd voor NaNoWriMo! (1)

Voor de lezers die de briefwisseling tussen Ellen en mij een beetje volgen is het niks nieuws. Ik doe deze maand mee aan NaNoWriMo. Maar wat is dat nou eigenlijk? En hoe zijn de eerste weken mij bevallen? In deze blogpost vertel ik je er meer over. Lees snel verder…

Wat is NaNoWriMo?

NaNoWriMo staat voor National Novel Writing Month. Elk jaar in november staat heel schrijvend Nederland op z’n kop, of nou ja, misschien niet heel schrijvend Nederland, maar toch zeker wel een groot deel ervan. Het is de maand waarop de fanatiekelingen één van de grootste uitdagingen op schrijfgebied aangaan. Het is dan namelijk de bedoeling dat je in een maand tijd, oftewel 30 dagen, 50.000 woorden schrijft. Dat komt gemiddeld neer op 1667 woorden per dag. Ik kan je inmiddels vertellen dat dit best een hele uitdaging is.

Waar komt NaNoWriMo vandaan?

In 1999 is de schrijver Chris Baty begonnen met dit project. Dat jaar deden er 21 mensen mee. Het jaar erna is het verplaatst naar de maand november. Dit leek een goede maand, omdat men door het slechtere weer toch veel binnen is.

Tien jaar later, in 2009 deden er bijna 170.000 mensen mee van over de hele wereld. Iets wat ooit zo klein begonnen was, werd al snel enorm groot.

Nu, in 2019, bestaat NaNoWriMo dus precies 20 jaar! Een mooi moment om mee te gaan doen, vond ik. Een jubileumjaar! Hoeveel mensen er dit jaar meedoen is nog niet bekend. We zitten er ten slotte middenin. De cijfers van vorig jaar, 2018, liegen er niet om, toen deden er om precies te zijn 403.542 schrijvers mee. Ook zijn er genoeg deelnemers die hun verhaal uiteindelijk via de officiële manier hebben gepubliceerd. Eén van de bekendste voorbeelden die ik tegenkwam in mijn zoektocht naar informatie op het grote wereld wijde web is ‘Water voor de olifanten.’ Dit boek is in 2011 verfilmd met de titel ‘Water for Elephants’ en heeft diverse prijzen gewonnen.

Die 50.000 woorden zijn trouwens ook niet zomaar verzonnen. Dit is een uitdagend, maar haalbaar aantal. Zeggen ze tenminste, ik moet het nog gaan zie, hihi. Ook kun je een boek met 50.000 woorden een novel (een roman) noemen. Op hun eigen website nanowrimo.org geven ze als voorbeeld dat ‘The Great Gatsby (De grote Gatsby) ongeveer zoveel woorden heeft. En dat is toch wel een wereldberoemd boek (of film ? )…

Kun je ook nog wat winnen?

Jazeker! Het klink misschien een beetje gek, maar je kunt NaNoWriMo winnen. De eerste keer dat ik dat ergens zag staan, dacht ik: maar je doet het toch voor jezelf? En dat klopt. Ja, je kunt winnen, maar nee, het is niks tastbaars. Op het moment dat jij aan het einde van de maand die 50.000 woorden hebt geschreven, kun je zeggen dat je hebt gewonnen. Die winst zit hem dus gewoon in het feit dat het je is gelukt. Je kunt zeggen dat je de uitdaging bent aangegaan en dat dit lukte!

Waarom doe ik mee?

Ik kan mij voorstellen dat je denkt: waar begin je aan? Waar doe je eigenlijk mee aan zoiets? En dat is een goede vraag. Vorig jaar november was ik net begonnen met mijn website en had net aan de hele wereld (of althans een klein deel ervan, hihi) vertelt dat ik aan het schrijven ben. Toen durfde ik ook meer contact te zoeken met medeschrijvers en schrijvers op social media te gaan volgen. Toen kwam ik op de websites van twee vrouwen die allebei meededen aan NaNoWriMo.

Mijn eerste gedachte was: Wat is dat nou weer? Misschien een herkenbare gedachte. Ik ben toen erover gaan lezen en ben er meer over te weten gekomen.
Mijn tweede gedachte was: Dat wil ik ook doen. Maar ja, het was inmiddels al halverwege november en ik was net gestart met mijn website wat ook helemaal nieuw was. Kortom; het was niet het beste moment om dit even te gaan proberen. Het is echt niet iets wat je zo eventjes erbij doet. Wel heb ik hem gelijk als doel van het jaar 2019 opgeschreven, want ik was heel benieuwd of ik het zou kunnen.

Hoe gaat het tot nu toe met mijn NaNoWriMo?

En zo zijn we nu halverwege november. Tijd om te kijken hoe het ervoor staat. Ik moet je zeggen dat de eerste week eigenlijk wel goed ging. Ondanks een lange werkdag en een verjaardag had ik op dag 1 toch nog 1201 woorden geschreven. Ik was niet ontevreden over deze start van mijn NaNoWriMo. Op dag 3 ontdekte ik dat ik toch echt niet mijn schrijfdoel van de dag kan halen terwijl Expeditie Robinson aanstaat op de achtergrond. Natuurlijk heb ik alle tips gelezen over te opsluiten in een stille kamer zonder social media en ik gok dat televisie ook wel op dat lijstje mag. Het feit is gewoon dat ik gewend ben om te schrijven in de huiskamer. Ik plant mijzelf op mijn lievelingsplekje, namelijk de hoek van de hoekbank. En zo doe/deed ik dat ook tijdens de eerste week. Op mijn vrije dagen had ik mijn kleine achterstand alweer helemaal ingehaald en ik zat op schema.

Toen begon mijn werkweek en ik merkte dat ik ’s avonds gewoon moe was. Ik heb wel elke avond wat geschreven, maar mijn dagdoel haalde ik niet. Geen probleem, want na mijn werkweek zou het toch weekend worden en mijn twee vrije dagen waren in het vooruitzicht.

Kink in de kabel

En? Voel je de ‘maar’ al aankomen? Iedereen die meedoet aan NaNoWriMo weet dat er onvoorziene omstandigheden zijn en daar had ik natuurlijk wel al rekening mee gehouden, maar toch was het een kink in mijn spreekwoordelijke kabel. Mijn jongste zoon werd ziek in het weekend. Ik heb nog wel wat kunnen schrijven, maar toch minder dat gepland en gehoopt. Gelukkig is hij niet heel erg ziek, gewoon een beetje grieperig. Tijdens mijn vrije dagen had ik dus een ziekenboeg thuis en kwam weinig aan schrijven toe. Helemaal niet erg, want ik zorg graag voor mijn mannetje, maar NaNoWriMo-technisch ‘kwam het niet uit’.

Daarnaast was ik ook nog een aantal avonden niet thuis afgelopen week. Mijn teller bleef een paar dagen op 0 woorden staan en dat is niet goed voor mijn grafiek, zoals je op de foto kunt zien. Het is een beetje moedeloos om de doellijn steeds verder van je eigen lijntje te zien afwijken.

Nu kan ik twee dingen doen:
1 – Ik kan mijn koppie laten hangen met de gedachte: die achterstand loop ik toch nooit meer in
2 – Ik kan denken: ik heb nog een halve maand te gaan. Alle tijd om mijn achterstand in te lopen.

Waar moet ik rekening mee houden tijdens de tweede helft van NaNoWriMo?

Het enige wat ik in mijn achterhoofd moet houden is dat ik niet meer genoeg heb aan 1667 woorden per dag. Wil je weten wat nu mijn gemiddelde dag moet zijn? Dat is 2323 woorden. Nee, ik schrik niet van dat aantal (oké, het is best beangstigend), ik kijk vooral naar het feit dat het een mooi getal is. Haha, je moet er toch gewoon het beste van maken, toch?

Voor nu genoeg over mijn NaNoWriMo-ervaring tot nu toe. Na 30 november schrijf ik in een nieuwe blog mijn belevenissen van het tweede deel van de maand. Zal ik mijn achterstand in kunnen lopen? Zal ik mijn eerste versie van mijn verhaal af hebben?

Heb je nog vragen over NaNoWriMo of ben je zelf bezig met deze geweldige uitdaging? Laat hieronder een reactie achter. Ik ben namelijk heel erg benieuwd…

Liefs, Sandy

Volg je mij al via Facebook, Instagram en Twitter?

Dit artikel bevat één of meerdere affiliate links.

Foto’s: eigen foto‘s

Delen is lief!